به گزارش نافع، به نقل از رودآور، به بهانه پنجم تیرماه روز جهانی مبارزه با مواد مخدر به سراغ به برخی گروه های انجن معتادان گمنام در تویسرکان زدیم و از نزدیک با انسان هایی که اراده بر ترک مواد گذاشتند آشنا شدیم و ... در ذاهان این معتدان چه می گذرد، آنان دست یاری برای کمک می خواهند...

می خواهم ترک کنم/ من معتادم؛ یک بیمار، لطفا دست مرا بگیرید

امروز گفتم من هم به انجمن بروم، می گویند خوب است، شاید ترک کنم، دیگر تحمل آه و نفرین های مادرم را ندارم، پدر هم که جواب سلام مرا نمی دهد، البته اگر سلامی از من بشنود، اقوام از ما دوری می کنند می ترسند خانواده یشان را به این درد دچار کنم، اما من معتادم، یک بیمار، لطفا کسی دستم را بگیرید.

بردار جان باور کن فکر نمی کردم آن یک پک زدن مرا به اینجا برساند، فقط دوست داشتم در بین دوستانک کم نیاورم، به من بچه ننه نگویند، فقط یک سیگار کشیدم، یک سیگار! نمی دانم چه شد کم کم به این حال و روز درآمدم، بردارم دستم را بگیر، من تحمل اشک ها ی مادرم را ندارم، تحمل دیدن کمر خمیده پدر را هم، می گویی باید خودم بخواهم، می خواهم ولی نمی دانم چرا این قدر سخت است سخت، کمک می خواهم، باور کنم تا من هم خود را باور کنم.

 امروز نمی دانم چه شد بردارم دلش به رحم آمد، دستم را گرفت، رفتیم به یک انجمن معتادان گمنام، خجالت می کشیدم، اما برخی ها مثل من بودند، برخی ها هم ترک کرده بودند، هر کسی می ایستاد خودش را معرفی می کرد و ...

دودهایی که زندگی ما را به بازی گرفتند!

من"م" 35 ساله هستم، 16 ساله بودم، که در جمع دوستان قلیان می کشیدم، می گفتند، قلیان اعتیاد ندارد، اما ... شرط می بستیم که هرکسی بهتر قلیان بکشد برنده است، یکی دود را از بینی بیرون می داد و دیگری از دهان و با دودها بازی می کرد، اما دریغ که این دودها با زندگی من بازی کردند.

20 ساله که شدم قلیان را به صورت حرفه ای می کشیدم، گاهی هم با قلیان چیزای های دیگری! در آن زمان عاشق دختری شدم و با او ازدواج کردم، بنده خدا از اینکه معتاد بودم خبر نداشت، زنم که دو ماه پس از زندگی متوجه اعتیادم شده بود، بارها حرف از طلاق می زد، ولی به خاطر آبروی خانوادگیشان می سوخت و می ساخت.

 وقتی که دخترم؛ ریحانه به دنیا آمد، همه چیز خوب بود، گفتم دیگر به خاطر دخترم ترک می کنم، اما نشد که نشد، دحترم زبان باز کرده بود و بابا بابا می گفت اما با گذشت روزها صدا بابا گفتن را نمی شنیدم، مادرش هم که می گفت، خبر مرگ پدرت را بیاورند، و او با دیدن من جیغ می کشید و فرار می کرد.

 خسته بودم، چهار سال که از ازدواجمان گذشت، همسرم دیگر تحمل مرا نداشت، با درخواست طلاق او موافقت شد و من در آستانه جدایی، یعنی دیگر دخترم نمی بینم، یعنی همسرم، خدا خودت به دادم برس، رفتم، تلو تلوزنان التماس کردم نرو، به جان ریحانه مان نرو، ولی دیر شده بود؛ همسرم راضی نمی شد.

دو ماهی بود در در نشگی خود به سر می بردم، اما دخترم، همسرم چه، باید فکر می کردم، با کمک معتمد محله به کمپ ترک اعتیاد رفتم و پس از آن در گروه های انجمن معتادان گمنام شرکت کردم و به تدریج به زندگی بازگشتم، البته چندمرتبه وسوسه شدم و در مراحل ترک دوباره ... اما خدا دستم را گرفت، به ائمه که متوسل شدم و به یاد ریحانه افتادم و کم کم سرپا شدم و الان در کنار شما هستم و با افتخار  می گویم من"م" هستم و 9 سال است که پاک شده ام، پاک پاک، امروز خوشحالم که ریحانه ام را در آغوش می گیریم و شاهد بزرگ شدن هستم و همسرم نیز با احترام با من صحبت می کند.

ـ این ها را شنیدم، نمی دانم چه شد اشک در چشمانم جاری شد، بردار جان من هم می توان ترک کنم؟ً! وی تو می گویی که می توانیٍ اگر اراده کنی می توانی، با خدا باش می توانی، همه چیز را از خدا بخواه من هم هستم.

 کاش هیچ گاه به سراغش نمی رفتم که حالا در بی هویتی غوطه ور شوم کاش.

پیشگیری بهتر از درمان است

به گزارش رودآور، امروز پنجم تیرماه، روز جهانی مبارزه با مواد مخدر است، همه حرف از مبارزه با موادی می زنند که زندگی هایی بسیاری را نابود کرده است و اما خوب هم می دانند پیشگیری بهتر از درمان است، چرا که پیشگیری به مراتب کم هزینه تر هزینه های فردی و اجتماعی درمان این بیماری و شاید جرم خانمان سوز است.

اعتیاد نه تنها فرد و نه تنها خانواده بلکه یک اجتماع را درگیر خود می کند و با گرفتن نیروی اجتماعی، از توسعه آن جامعه جلوگیری کرده و راه را بر تسلط بیگانگان فراهم می سازد.

وجود 3 کمپ ترک اعتیاد در تویسرکان

در این راستا «سعید موسیوند» رئیس اداره بهزیستی تویسرکان نیز در گفت و گو با خبرنگار رودآور از وجود سه کمپ ترک اعتیاد در این شهرستان خبر داد و گفت: در این کمپ ها عمدتا ترک اعتیاد به صورت سم زدایی و ترک بدون دارو انجام می شود.

وی اظهار کرد: امید رهایی، جوانه های بهشت و به پا خاستگان کمپ های موجود در شهرستان تویسرکان است که از سال 85 مجوز را از بهزیستی گرفته اند و قبل از آن از فرمانداری مجوز داشتند.

رئیس اداره بهزیستی تویسرکان افزود: هر سه این کمپ ها در مکان های اجاره استقرار یافته اند و برای خرید تجهیزات نیاز به همکاری مسئولان امر دارند.

فعالیت 15 گروه زیر نظر انجمن معتادان گمنام در تویسرکان

«عبدالله وحیدی» مسئول روابط عمومی انجمن معتادان گمنام در تویسرکان نیز با بیان اینکه در سطح شهرستان تویسرکان 15 گروه زیر نظر انجمن فعالیت دارند، گفت: هشت گروه در سطح روستاها، دو گروه در شهرهای تابعه و پنج گروه در شهر تویسرکان فعالیت دارند.

وی با اشاره به اینکه یکی از این گروه ها ویژه بانوان است، اظهار کرد: انجمن معتادان گمنام شهرستان تویسرکان دو هزار و 600 عضو دارد و در شهر تویسرکان در هفته 49 جلسه تشکیل می شود.

انجمن معتادان گمنام به دنبال ایجاد تمایل ترک در معتادان است

مسئول روابط عمومی انجمن معتادان گمنام در تویسرکان افزود: در این گروه ها بر اساس برنامه های 12 قدمی جلو می رود و معالجۀ پزشکی نیست بلکه بهبودی از اين طريق بر اساس تجربیات افرادی است که مبتلا به بیماری اعتیاد بوده و موفق به یافتن راه حلی در جهت بهبودی شده اند. 

وحیدی تصریح کرد: در این جلسات بیشتر بر روی اراده معتادان بر ترک مواد سخن گفته می شود، چرا که اگر معتادی خود تمایل به ترک نداشته باشد هیچ گاه بالاجبار به سمت ترک این مواد نمی رود.

وی با بیان اینکه این انجمن هیچ وابستگی مالی و حزبی به گروه یا سازمانی ندارد، گفت: تنها درخواست ما ین است که یک بیلبورد به صورت دائم در تویسرکان در اختیار ما قرار دهند تا به وسیله آن بوانیم اطلاع رسانی کنیم.

مواد مخدر به تحصیل کرده و کارمند هم رحم نمی کند

مسئول روابط عمومی انجمن معتادان گمنام گفت: گمنامی به این دلیل است که این مواد خانمانسوز به هیچ قشری رحم نمی کند، و ما متأسفانه در قشر تحصیل کرده و کارمند نیز شاهد این افراد هستیم و با گمنامیان سعی داریم این افراد را به سمت خود بکشانیم تا آنان با اعتماد به ما گامی برای ترک اعتیادشان بردارنند.

وحیدی تصریح کرد: مهمترین علت حضور معتادان به هر نوع مواد در این گروه ها هم همین اعتماد ایجاد شده است، و اینکه می توانند به دور از سرزنش های دیگر اقدام به ترک کنند برایشان مهمتر از همه چیز است.

وی افزود: اعتیاد به سیگار و قلیان به عنوان دراوزه ورود به مواد مخدر نیز خطرناک است و به همین دلیل برخی افرارد نیز برای ترک این گونه مواد اعتیاد آور به انجمن ها مراجعه می کنند.

به گزارش رودآور، باید یادمان نرود پیشگیری بهتر از درمان است، خانواده ها می توانند با کنترل صحیح فرزندان خود و مسئولان با ایجاد فضاهای تفریحی و سالم برای تخلیه انرژی جوانان از روی آوردن آنان به سمت این مواد نابوده کننده هستی جلوگیری کنند.

انتهای پیام/ح