به گزارش نافع به نقل از رودآور در آستانه 12 آذر ماه روز جهانی معلولان هستیم و به همین مناسب خبرنگار ما به بررسی برخی از مشکلات معلولان شهرستان تویسرکان پرداخته است.

معلولان و جانبازان، قشری از همشهریان ما هستند که برای حضور در شهر و برخورداری از خدمات و امکانات عمومی هر روز با مشکلات بسیاری دسته و پنجه نرم می کنند.

 قانون هایی که فراموش می شوند!

طرح مناسب‌سازی برای معلولان که ابلاغیه آن در حدود چهار سال گذشته به همه ادارات و دستگاه‌های دولتی داده شد گویا به دست فراموشی سپرده شده است و نه تنها معابر تویسرکان بلکه اکثر ادارات و بانک های این شهرستان مناسب سازی نشده اند.نکته قابل تأمل آنکه در اداره بهزیستی شهرستان تویسرکان نیز مناسب سازی به نحو استاندارد صورت نگرفته است.

بی شک  عدم وجود مدیریت مبلمان شهری در شهرداری و وجود موانع در طراحی، معماری و شهرسازی، فضاهای شهری، معابر عمومی، پارک‌ها و فضاهای سبز سدی در برابر فعالیت‌های معلولان و برآورده ساختن نیازهای آنان است.

عدم توجه مسئولان به اجرای قانون مناسب سازی در تویسرکان

خانم الوندی کارمند و بانویی 42 ساله در گفت و گو با خبرنگار رودآور می گوید: به دنبال بی توجهی مسئولان به اجرای قانون مناسب سازی شهرمان متأسفانه هر روز شاهد هستیم که معلولان با مشکلات جدی برای تردد در پیاده روها، خیابان ها گریبان گیر هستند و در بسیاری از موارد برای تردد به کمک دیگران نیاز دارند.

وی می افزاید: تأسف بارتر اینکه نه تنها بسیاری از محل‌ها و مکان‌ها مناسب سازی نشده اند بلکه در اکثر ادارات نیز این اقدام صورت نگرفته است.

معلولان نیاز به ترحم ندارند تنها نباید فراموش شوند

آقای محمدظاهری از دیگر شهروندان تویسرکانی نیز  در گفت و کو با خبرنگار رودآور  می گود: شاید اتفاق کم نظیری باشد که اکثر ادارات وبانکهای تویسرکان رمپ مناسبی برای تردد معلولان و جانبازان ندارند و یا اگر رمپی هم موجود باشد شیب مناسب واستاندارد لازم را ندارد و می توان به عنوان نمونه به مخابرات تویسرکان اشاره کرد که شیب رمپ آن به گونه ای است که برای تردد معلولان  مناسب نیست.

وی ادامه می دهد: معلولان دوست دارند در اجتماع باشند، مشغول به تحصیل شوند و یا اینکه دانش و حرفه ای بیاموزند ولی متأسفانه گویا به دست فراموشی سپرده شده اند و تنها وسیله ای برای ترحم دیگران هستند.

آقای محمدظاهری ادامه می دهد: در تویسرکان امکانات لازم برای تهیه وسایل کمک ارتباطی برای ناشنوایان، منابع و مطالب علمی به خط بریل یا نوارهای صوتی برای نابینایان و نیز مطالب خواندنی که با توان و استعداد افراد معلول ذهنی مناسب باشد، به اندازه کافی و لازم وجود ندارد.

وی می افزاید: مناسب سازی در سازمان فنی و حرفه ای تویسرکان نیز صورت نگرفته است و برای تردد معلولان در راستای فراگیری آموزش های لازم  مناسب نیست، معلولان نیاز به آموزش حرفه و فن دارند، تا فرصتی یابند که با پرورش استعدادهای هنری  و فکری خود در خانواده و جامعه نقشی ایفا کنند.

مسئولان از ارائه امکانات موجود در زمان مناسب به معلولان هم دریغ می کنند

خانم عبدالمالکی یکی از معلولان تویسرکانی در گفت و گو با خبرنگار رودآور اظهارکرد: ما برای آموزش، تحصیل و یا اینکه حرفه ای یاد بگیریم با مشکلات بسیار روبرور هستیم، من با هزاران مشکل خیاطی فرا گرفتم ولی این ها دردی از ما دوا نمی کند.

وی با اشاره به اینکه مسئولان از ارائه امکانات موجود در زمان مناسب به معلولان هم دریغ می کنند، می افزاید: متأسفانه متولیان امر سالن های ورزشی را تنها صبح ها در اختیار معلولان قرار می دهند در حالی که بسیار از هم قشرهای من از اهالی روستاها هستند و برای رفت و آمد در بعدازظهرها مشکلات بسیاری دارند.

عدم توجه مسئولان به ایجاد زمینه های تفریح و ورزش معلولان 

خانم میرمعینی یکی دیگر از معلولان تویسرکانی نیز در گفت و گو با خبرنگار رودآورگفت: ما نیاز به تفریح و ورزش داریم، چراکه تفریح و ورزش سلامت جسم و روان ما را به دنبال می آورد.

وی با اشاره به اینکه مئسولان به ایجاد زمینه های لازم برای تفریح و ورزش ما توجهی ندارند، می افزاید: امثال ما از بسیاری از  امکانات تفریحی نمی توانیم استفاده کنیم و محیط های تفریحی و ورزشی با شرایط جسمی ما متناسب نیست.

کمبود وسایل بهداشتی و نبود متخصص فیزیوتراپی در تویسرکان

آقای سوری یکی دیگر از معلولان تویسرکانی نیز عنوان کرد: بسیاری از معلولان به ویژه معلولان ضایعه نخایی از کمبود وسایل بهداشتی در رنج و عذابند.

وی می افزاید: برخی از معلولین دیگر می گویند در تویسرکان دستگاه های فیزیوتراپی موجود است ولی متأسفانه متخصص فیزیوتراپ نداریم و ما معلولان و بسیاری از جانبازان برای انجام فیزیوتراپی بالاجبار باید به شهرهای دیگر رفت و آمد داشته باشیم که تأمین هزینه آن نیز برای ما مشکل است.

و پیشنهاد رودآور به مسئولان تویسرکانی این است که کدامیک از آنان برای یک ساعت با ولیچر در معابر تویسرکان تردد می کند تا از نزدیک مشکلات قشر معلول را درک کند؟