به گزارش نافع، همه خبر بی بی سی و جو رسانه ای مردان جعلی رژیم جعلی، یعنی این که اصولا در شرایطی که ایرانیها دارند مسیر خاص خود را در در داخل و خارج طی کنند، باید یک باره  دلشان بلرزد. یک نفر اگر صدایش به آن طرف ها می رسد به اینها بگوید: باشد، لرزیدیم و ترسیدیم، حال بروید و به کارهای دیگرتان برسید." اتگار سمفونی خرمگس های معرکه پایان ندارد و داستانها از پی هم مدام می آیند و می روند.

قصه خرمگس ها و این که در لابلای اتفاقات مهم و غیر مهم می آیند و سمفونی ویز ویزی به راه می اندازند و صرفا تنها چیزی که به یادگار می گذارند،  آلودگی بیش از اندازه فضاست، همچنان ادامه دارد.

بی بی سی فارسی به نقل از رسانه های رسانه‌های رژیم جعلی  اسرائیل آورده است که  نواری صوتی از اهود باراک، وزیر دفاع سابق اسرائیل منتشر شده که در آن آقای باراک از برنامه‌ریزی برای حمله به تاسیسات نظامی ایران در سه مقطع مختلف و بی‌نتیجه ماندن آن خبر داده است.

بر اساس ادعای بی بی سی فارسی، در این نوار صوتی که کانال دوی اسرائیل بخش‌هایی از آن را منتشر کرد اهود باراک در مصاحبه با نویسنده زندگی‌نامه‌اش گفته است که طرح حمله به ایران در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ ناکام مانده است.

نکته ای جالب تر در داستان ساخته و پرداخته شده در این خبر، این است که "بنا بر گزارش‌ها آقای باراک اصالت این نوار صوتی را تایید کرده اما گفته قرار نبوده است که این نوار منتشر شود"!!!

همچنان بر اساس ادعای این خبر "به گفته آقای باراک در این نوار صوتی، اولین بار در سال ۲۰۱۰ رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل به دلیل نبود "قابلیت‌های عملیاتی" مورد نیاز مانع از اجرای طرح حمله شده است.

در سال ۲۰۱۱ به گفته آقای باراک، طرح حمله دوباره در کابینه مطرح شده است. این بار بنی گانتز، رئیس ستاد مشترک ارزیابی خود را تغییر داده و "توان حمله وجود داشته است". هشت وزیر از جمله آویگدور لیبرمن موافق بوده‌اند، اما دو وزیر دیگر یعنی موشه یعلون، وزیر وقت امور استراتژیک و یووال استاینیتز، وزیر وقت دارایی قانع نشده‌اند!!!

به گفته آقای باراک این دو وزیر بعد از توضیحات رئیس ستاد مشترک درباره پیامدهای احتمالی حمله "خود را باخته‌اند".

بر اساس نوار صوتی منتشر شده در سال ۲۰۱۲ مشکل زمان‌بندی -به دلیل هم‌زمانی با یک مانور نظامی مشترک با آمریکا و سفر وزیر دفاع این کشور - مانع از انجام حمله به ایران شده است."

این همه داستانی است که بی بی سی فارسی با آب و تاب فراوان برای کاربران خود تعریف می کند و نشان می دهد که برای رسانه  مدعی حرفه ای گری بی بی سی تا چه اندازه، خبرهای سخیف، توانسته ارزشمند باشد.

رجز خوانی سران اشغالگر قدس درباره جمهوری اسلامی ایران، همواره جریان داشته و خواهد داشت، اما مساله جالب، دلایل عجیب و غریب در بیان چرایی عدم حمله به ایران است.یک بار نبود قابلیت های عملیاتی، یک بار مخالفت دو وزیر،  و یک بار هم مشکل زمان بندی، دلایل عمده حمله نکردن به ایران عنوان شده اند. دلایلی کلی و جزئی که چنان عجیب و غریب می نماید که هر شهروند عادی ایرانی می تواند پی به بیهودگی آنها ببرد.

یک سئوال مهمی که می تواند مطرح شود این است، اگر خود ایرانیان،  مشکل زمان بندی، مخالفت دو وزیر  و قابلیت های عملیاتی را برای اشغالگران قدس حل و فصل کرده و شرایط را فراهم کنند، آیا بعد از آن، می توانیم شاهد حمله خرمگس های معرکه به خاک این دیار باشیم؟

چقدر بعضی سوژه ها دل خبرنگار و روزنامه نگار را می زند برای نوشتن. چقدر بعضی سوژه ها، ناشیانه تر از ان طرح می شوند که قابلیت پاسخ گویی داشته باشند. چقدر باید به ر احتی از کنار برخی حرف ها گذشت و سپرد به باد هوا و جریانی که همه چیز را به اصل خویش باز گرداند.

می شود حدس زد که بعد از ساختن این خبر، چند نفر در اتاق فکر صهیونیسیتی نشسته اند و منتظر عواقب تاثیرگذاری خبر ساختگی خود هستند. چقدر ماجرا روشن است و چقدر دل یک روزنامه نگار می گیرد وقتی مدت کوتاهی از وقت خود را صرف نوشتن یادداشتی، برای چنین خبری می کند. حیف این لحظه های مقدس که به بیان طرز کار خرمگس ها گذشت.

حسین صادقی

پایان پیام/م.ت