به گزارش نافع، متعجبانه چند بار نوشته را از ابتدا تا انتها خوانده و متحیرتر شدم. جالب‌تر اینکه این اطلاعیه، نگاه‌های متعجب دیگر عابران را هم به طرف خود می‌کشید.

 احساس تأسف کردم که درست در یکی از پرترددترین مناطق شهر همدان که روزگاری دارالمؤمنین‌اش می‌خواندند؛ اینچنین به شعائر مذهبی و محرم و صفری که عزاداری‌اش با فرهنگ مردم این دیار گره خورده به راحتی اهانت می‌شود.

البته امیدوارم منظور صاحب مغازه تبلیغ و تایید برگزاری مراسمات عقد و عروسی در این ایام عزیز و محترم که از دیرین در عرف دینی ما جایی ندارد نبوده باشد اما برداشت نویسنده این سطور و عابرانی که در همان چند دقیقه با آنها برخورد داشتم چیز دیگری است.

به راستی وظیفه نهادهای نظارتی مانند ستاد احیاء امر به معروف و نهی ازمنکر، اداره اماکن، ناجا، اتحادیه صنف لباس‌فروشان، سازمان بسیج اصناف و سایر دستگاه‌های متولی برای برخورد با چنین حرکت‌هایی چیست؟

آیا سکوت به معنای تأیید و پذیرش چنین رفتاری نیست؟

یادداشت از سمیه مظاهری