توقف نبرد در منطقه عملیاتی کربلای 4 ابهاماتی را می‌توانست در اذهان به وجود آورد، که تبعات ناخوشایندی را در پی‌داشت.

استکبار جهانی در سال‌های اخیر علاوه بر استفاده از جنگ سخت برای مقابله با جهان اسلام، از جنگ نرم به عنوان حربه‌ای دیگر استفاده کرده و با به خدمت گرفتن رسانه‌ها به دنبال همسویی افکار عمومی ملل مسلمان با سیاست‌ها و اندیشه‌های مادی گرایانه خود است.

یوسف صانعی نیز در این باره واکنش نشان داد و اظهار کرد:«برخی‌ها وقتی به بن بست می‏رسند حتی از امام هم نمی‏گذرند واز امام سرمایه‌گذاری می‌کنند، انسان‌های ظالم عکس امام را آتش می‌زنند بعد می‌گویند کار دانشجویان بوده است در حالیکه دانشجویان فدایی امام هستند و همه چیزشان را از امام دارند و اگر اعتراض می‏كنند به خاطر سخن ایشان مبنی بر اینكه میزان رای ملت است، می‌باشد.» گرد و غبار فتنه هنوز بر پا بود و فتنه‏گران مناسبت‏ها را می‏شمردند تا نوبت بعدی را برای اردوکشی خیابانی پیدا کنند. جسارت‏ها پایانی نداشت و هنوز خیابان‏های شهر دستخوش ناآرامی‏های پراکنده بود. در این میان 16 آذر گرچه به نمایشی از حضور یأس‏آلود جمع محدودی از سبزها تبدیل شد، اما یک واقعه تاریخی را با خود به همراه داشت و این واقعه زمینه‏های خروش بعدی را فراهم آورد. از همان آغاز هم معلوم بود فتنه‌گران، اعتقادی به امام و خط امام و قانون و عناوینی از این دست ندارند اما آتش زدن عکس امام توسط مدعیان خط امام دیگر همه چیز را برای همه روشن کرد. مردم در تلویزیون صحنه‏های جسارت به عکس امام را مشاهده کردند. انگار خرداد 42 در آذر ماه 88 دوباره متولد می‏شد. آن روزها هم به واسطه اهانت به امام بود که همه به خروش آمده بودند. این بار نیز مثل آن روزها تاب از کف انقلابیون رفته بود. چگونه می‏شد نشست و این همه قانون‏شکنی و جسارت و گستاخی را نظاره کرد. اهانت آن روز کسانی که برای کارتر فرش قرمز پهن کرده بودند به امام، رویشی دوباره در نهضت را کلید زد. رویشی که کم‏کم زمینه‏های فرار شاه را فراهم آورد و انقلاب را به ثمر رساند. و گویا از پس تمامی این سال‏ها تاریخ در حال تکرار بود. انگار قرار بود باز سکوت مردم بشکند. بازخوانی ماجرای سال 42 در سال‏های قبل از پیروزی انقلاب اگه چه شاه در ظاهر می‏کوشید تا حرمت امام را نگه دارد، اما در پس این همه نیتی دیگر وجود داشت که در مقاله روزنامه اطلاعات با عنوان "ایران و استعمار سرخ و سیاه" بروز پیدا کرد و به این ترتیب سرحلقه به خیابان آمدن انقلابیون و خروش ملت شکل گرفت و 16 آذر 88 نیز گویی پس از سال‏ها از آن روز با برملا شدن نیت پنهان آشوبگران خیابانی، کارکردی مشابه را رقم زد. اگر شعارهای ساختار شکنی چون "مرگ بر دیکتاتور"، "نه غزه، لبنان، جانم فدای ایران"، "نه احمدی، نه موسوی، فقط رژیم پهلوی" و... که هشدار انقلابیون و نگرانی سیاسیون را به دنبال داشت، مورد بی‏اعتنایی رهبران معترض به انتخابات قرار گرفت، پس از این اما به واسطه روشن‏تر شدن مواضع انقلاب‏ستیز اغتشاشگران، دیگر حتی بانیان طرح "ادعای تقلب گسترده" هم به صرافت افتاده بودند، و این البته دیر اما قابل پیش بینی بود. از قیام 15 خرداد 42 که کشته‏ها بر جای گذشت، چیزی حدود 14 سال می‏گذشت و انتشار مقاله‏ای توهین آمیز در روزنامه اطلاعاتِ آن روز، جرقه خروشی دوباره را فراهم کرد. خروشی که پی در پی کلید خورد و کم‏کم بسترساز پیروزی نهضت شد. کارتر در آبان 56 به ایران آمده بود و ایران را "جزیره ثبات منطقه" خوانده بود. پس از اطمینان شاه از پشتیبانی شاه بود که دستور انتشار مقاله ای توهین آمیز برای تضعیف روحانیت داده شد. روزنامه اطلاعات طی مقاله ای که با نام مستعار "احمد رشیدی مطلق" منتشر شد، امام را شاعری عاشق پیشه و سیدی هندی لقب داد. در این مقاله آمده بود:«تنها خمینی با دولت و قوانین و انقلاب-که همه با اسلام همراه است- با تحریک مالکین، به مخالفت برخاست! وگرنه همه روحانیون دیگر با این قوانین موافقند و احترامشان نیز محفوظ است.» انتشار مقاله اهانت آمیز روزنامه اطلاعات که به "داریوش همایون" نسبت داده می‏شد، کافی بود تا جرقه دوباره اعتراضات مردمی و خروش ملی زده شود و به این ترتیب مردم قم 19 دی ماه 56 به خیابان‏ها ریختند. مردم نمی‏توانستند توهین به امام و نسبت وابستگی به بیگانگان دادن به او را تحمل کنند. امام در عین اینکه رهبر نهضت به شمار می‏آمد، در زمره مراجع تراز اول شناخته می‏شد. نمازهای جماعت و کلاس‏های درس به صحنه اعتراض تبدیل شده بود و 19 دی ماه نیز تجلی اعتراض گسترده مردم قم بود. این تظاهرات به درگیری با پلیس انجامید و طی آن 90 نفر به شهادت رسیدند و تعداد زیادی هم مجروح شدند. امام طی سخنانی کشتار مردم قم را محکوم کردند. ایشان در پیامی تصریح کردند:«نهضت اخیر (قیام 19 دی قم) كه پرتوی از نهضت 15 خرداد است و شعاعش در سراسر كشور نورافكنده ، خود كوبندگی خاصی دارد كه شاه را از خود بی خود كرده و او و دار و دسته چاقوكشش را به تلاش مذبوحانه واداشته، جنایات 29 محرم امسال نقطه عطفی است به جنایات شاهانه دوازده محرم آن سال. شاه خواست ضرب شستی به ملت مسلمان نشان دهد.»(1) 29 دی ماه و در چهلمین روز کشتار مردم قم، تبریز به خروش آمد. آیت الله قاضی طباطبایی و یازده تن از علمای طراز اول تبریز خواستار تعطیلی بازار و به صحنه آمدن مردم شده بودند. و این گونه بود که فریاد "لااله الا الله" و "درود بر خمینی" در شهر طنین انداز شد. تعداد شهدای 29 بهمن قم 6 نفر و تعداد زخمی‏ها 125 نفر در گزارشات رسمی اعلام شد. در پی این کشتار نوبت به مردم سایر شهرها و استان‏ها رسید. اگر چه مردم استان‏های مختلف نظیر یزد، مشهد، کرمان، جهرم، اصفهان و... به صحنه آمدند، اما اعتراضات مردم یزد توجه بیشتری را به خود جلب کرد. این اعتراضات که در چهلم شهدای تبریز در تاریخ 9 فروردین 57 کلید خورد، تا 12 فروردین هم ادامه یافت. امام عید را در این سال تحریم کرده بودند و مردم بیش از پیش برای اعتراض، بسیج می‏شدند. واکنش مهدی کروبی، حمید انصاری و میرحسین موسوی کروبی اولین چهره‏ای بود که به میدان آمد تا ماجرا را از اساس سناریوسازی لقب دهد. او طی نامه ای در 17 آذرماه خطاب به عزت الله ضرغامی نوشت:«تلاش‏های شخص جناب عالی در سازمان متبوع خود احترام می‏گذارم اما متاسفانه برخی از مجموعه‏های خبری این سازمان اقدام به تفرقه پراکنی و توهین مسلم و مبرّز به بنیان‏گذار انقلاب اسلامی ایران و خدمت‏گذاران سی ساله آن کرده و می‏کنند. آخرین نمونه تاسف بار آن انتشار فیلم‏هایی از وقایع ۱۶ آذر بود. در برنامه خبری ۲۰:۳۰ قلب واقعیت شد و برای اولین بار تصاویری از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شد که حاکی از پاره شدن پوسترهای امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی ایران که مورد احترام مردم است، بود.» کروبی در ادامه به ضرغامی هشدار داد:«از شخص جناب عالی درایت بیشتری انتظار می‏رود. آیا می‏دانید به دست خود تبر به تنه چه درختی می‏زنید؟ صدا و سیما باید مظهر نماد ملی و وحدت اسلامی باشد و از ورود به تنازعات سیاسی بپرهیزد اما متاسفانه مجموعه‏ای در این سازمان شکل گرفته است که بر این اعتقاد است با هزینه کردن نام و اعتبار امام، سرکوب مردم را توجیه نماید. لذا انتظار می‏رود ریاست این سازمان با ذکاوت بیشتری مانع از تکرار این نوع برنامه‏ها شود.»(2) پس داستان‏سرایی‏های او نوبت به حمید انصاری قام مقام موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) رسید تا طی نامه‌ای به رییس سازمان صداوسیما از "حرمت شکنی بی‌سابقه صدا و سیما نسبت به امام راحل در تصاویر پخش شده" برنامه‏های خبری روز 16 آذر ابراز تاسف شدید کند! در نامه او آمده بود:«بر فرض آنکه آنچه که در تصاویر تنظیم شده و نامرتبط نشان داده شده است در گوشه‌ای از تجمعات آن روز توسط فردی مجهول و مغرض انجام یافته باشد، توسعه آن به گونه‌ای که گویی جو غالب چنان بوده است دروغ بیّن و مسلّم می‌باشد.» انصاری در ادامه تصریح کرد: «حرمت شکنی بی‌سابقه صدا و سیما در تنظیم تصاویر پخش شده جداً باعث تاسف، تعجب و اعتراض جدی دوستداران امام راحل است. تنها کافی است تصور کنید که این عکس در یکی از روزنامه‌ها یا نشریه‌های دیگر منتشر شده بود. آیا نمی‌توان عکس‌العمل علاقمندان به اصول انقلاب را ترسیم کرد. نکته حائز اهمیت آن است که هیچ‌ یک از شبکه‌های خارجی و رسانه‌های دیداری و نوشتاری- علی ما نقل- چنین مطلبی را انعکاس نداده‌اند و این اشتباه تنها مخصوص صدا و سیمای جمهوری اسلامی است!»(3) میر حسین موسوی نیز در گفت‏و‏گو با روزنامه جمهوری اسلامی که آن روزها وکیل مدافع مشترک هاشمی و میرحسین تلقی می‏شد، بدون آنکه صریحا این واقعه را محکوم کند، گفت:«حضرت امام خمینی احیاگر دین در قرن حاضر و بیدارگر بزرگ ملت‏ها برای مبارزه با مستکبران است. ایشان به گردن همه ملت‏ها به ویژه ملت‏های مسلمان و مردم ایران حق بزرگی دارند و قطعا هیچ انسان منصف و مومنی به خود اجازه نمی‏دهد چنین اهانتی به عکس ایشان بکند.» میرحسین موسوی افزود:«کسانی که به اینجانب محبتی دارند هرگز کوچکترین اهانت به حضرت امام خمینی را جایز نمی‌دانند و حفظ حرمت امام را واجب می‌دانند. اطمینان دارم که دانشجویان هرگز دست به چنین ساختارشکنی‌هائی نمی‌زنند زیرا همه میدانیم که دانشجویان به امام عشق می‌ورزند و حاضرند برای آرمان‌های امام جان‌فشانی کنند.» وی افزود:«اطلاعات دقیقی درباره اینکه اصولا چنین کاری صورت گرفته باشد ندارم کما اینکه درباره عاملان این اقدام ساختارشکنانه نیز اطلاعات روشنی نداریم ولی به هرحال اگر چنین کاری صورت گرفته باشد این یک اقدام مشکوک است و پخش آن صحنه ضدانقلابی از سیمای جمهوری اسلامی نیز اقدام نادرستی بود.»(4) یوسف صانعی نیز در این باره واکنش نشان داد و اظهار کرد:«برخی‌ها وقتی به بن بست می‏رسند حتی از امام هم نمی‏گذرند واز امام سرمایه‌گذاری می‌کنند، انسان‌های ظالم عکس امام را آتش می‌زنند بعد می‌گویند کار دانشجویان بوده است در حالیکه دانشجویان فدایی امام هستند و همه چیزشان را از امام دارند و اگر اعتراض می‏كنند به خاطر سخن ایشان مبنی بر اینكه میزان رای ملت است، می‌باشد.» ای كاش نبودیم ببینیم عده‌ای گستاخانه به امام تعرض كرده‌اند در همین شرایط محمود احمدی‌نژاد در جلسه هیات دولت لب به سخن گشود تا از بابت این ماجرا ابراز تأسف کند. او گفت:«مردم از دست كسانی كه این اقدامات را طراحی می‌كنند خشمگین هستند و امیدواریم كسانی كه از روی احساسات و خیالات و دنیاطلبی‌های بسیار سطح پایین به اینجا رسیده‌اند؛ بیدار شوند.» رئیس جمهور طراحی‌كنندگان توهین به امام خمینی(ره) را عناصر دنباله‌روی نظام سلطه برشمرد و گفت:«اسلاف این افراد با تحریك طاغوت سال 56 نسبت به امام اهانت كردند اما امروز طاغوت و حامیانش در قعر جهنم هستند ولی امام خمینی و یارانش محبوب‌ترین چهره‌ها هستند.» دكتر احمدی‌نژاد خاطرنشان كرد:«اگر كسی چند ماه پیش می‌گفت این افراد با رمز عظمت ملت ایران مخالف و ایادی بیگانه هستند برخی باور نمی‌كردند اما امروز این امر برای همه مشخص شده است.» رییس‌جمهور تصریح كرد:«ای كاش نبودیم ببینیم عده‌ای گستاخانه به امام خمینی(ره) تعرض كرده‌اند.»(5) اتمام حجت رهبری با فتنه گران؛ چرا متنبّه نمی‏شوید؟ تجمع‏ها و اعتراضات مردمی کلید خورده بود و در این میان رهبر انقلاب میزبان مبلغان ماه محرم شدند تا از تبلیغ و لزوم آگاه‏سازی مردم درخصوص فتنه سخن به میان آورند. ایشان با اشاره به مسائل اتفاق افتاده تصریح کردند:«شما ملاحظه كنید یك عده‌اى قانون‌شكنى كردند، ایجاد اغتشاش كردند، مردم را به ایستادگى در مقابل نظام تا آنجائى كه می‌توانستند، تشویق كردند - حالا تیغشان نبرید؛ آن كارى كه می‌خواستند نشد، او بحث دیگرى است؛ آنها تلاش خودشان را كردند - زبان دشمنان انقلاب را و دشمنان اسلام را دراز كردند، جرأت به آنها دادند؛ كارى كردند كه دشمنان امام - آن كسانى كه بغض امام را در دل داشتند - جرأت پیدا كنند بیایند توى دانشگاه، به عكس امام اهانت بكنند.» سخن به اینجا که رسید، جمعیت به یکباره خروشید:«روح منى خمینى - بت شكنى خمینى.» و کمی بعد رهبر انقلاب ادامه سخن را در میان بغض حاضرین پی گرفتند:«كارى كردند كه دشمنِ مأیوس و نومید، جان بگیرد، تشویق بشود بیاید در مقابل چشم انبوه دانشجویانى كه مطمئناً اینها علاقه‌مند به امامند، علاقه‌مند به انقلابند، عاشق كار براى كشور و میهنشان و جمهورى اسلامى هستند، یك چنین اهانتى، یك چنین كار بزرگى انجام بدهند. آن قانون‌شكنى‌شان، آن اغتشاش‌جوئى‌شان - تشویقشان به اغتشاش و كشاندن مردم به عرصه‌ اغتشاشگرى - این هم نتایجش. این خطاها اتفاق مى‌افتد، عمل خلاف انجام می‌گیرد، كار غلط انجام می‌گیرد، بعد براى اینكه این كار غلط، غلط بودنش پنهان بشود، اطراف او فلسفه درست می‌شود! فلسفه می‌بافند؛ استدلال برایش درست می‌كنند!» مقام معظم رهبری ادامه دادند:«آن كسى كه براى انقلاب، براى امام، براى اسلام كار می‌كند، به مجردى كه ببیند حرف او، حركت او موجب شده است كه یك جهتگیرى‌اى علیه این اصول به وجود بیاید، فوراً متنبه می‌شود. چرا متنبه نمی‌شوند؟ وقتى شنفتند كه از اصلى‌ترین شعار جمهورى اسلامى – "استقلال، آزادى، جمهورى اسلامى" - اسلامش حذف می‌شود، باید به خود بیایند؛ باید بفهمند كه دارند راه را غلط می‌روند، اشتباه می‌كنند؛ باید تبرى كنند. وقتى مى‌بینند در روز قدس كه براى دفاع از فلسطین و علیه رژیم غاصب صهیونیست است، به نفع رژیم غاصب صهیونیست و علیه فلسطین شعار داده می‌شود، باید متنبه بشوند، باید خودشان را بكشند كنار، بگویند نه نه، ما با این جریان نیستیم. وقتى مى‌بینند سران ظلم و استكبار عالم از اینها حمایت می‌كنند، رؤساى آمریكا و فرانسه و انگلیس و اینهائى كه مظهر ظلمند - هم در زمان كنونى، هم در دوره‌ تاریخىِ صد سال و دویست ساله‌ تا حالا - دارند از اینها حمایت می‌كنند، باید بفهمند یك جاى كارشان عیب دارد؛ باید متنبه بشوند. وقتى مى‌بینند همه‌ آدم‏هاى فاسد، سلطنت‌طلب، از اینها حمایت می‌كند، توده‌اى از اینها حمایت می‌كند، رقاص و مطرب فرارى از كشور از اینها حمایت می‌كند، باید متنبه بشوند، باید چشمشان باز بشود، باید بفهمند؛ بفهمند كه كارشان یك عیبى دارد؛ بلافاصله برگردند بگویند نه، ما نمی‌خواهیم حمایت شما را. چرا رودربایستى می‌كنند؟ آیا می‌شود با بهانه‌ عقلانیت، این حقایق روشن را ندیده گرفت، كه ما عقلانیت به خرج می‌دهیم!» بعضى از این آقایان یك سیلى براى انقلاب نخوردند ایشان افزودند:«این عقلانیت است كه دشمنان این ملت و دشمنان این كشور و دشمنان اسلام و دشمنان انقلاب، شما را از خود بدانند و براى شما كف و سوت بزنند، شما هم همین طور خوشتان بیاید، دل خوش كنید؛ این عقلانیت است؟! این نقطه‌ مقابل عقل است. عقل این است كه به مجردى كه دیدید برخلاف آن مبانى‌اى كه شما ادعایش را می‌كنید، چیزى ظاهر شد، فوراً خودتان را بكشید كنار، بگوئید نه نه نه، ما نیستیم؛ به مجردى كه دیدید به عكس امام اهانت شد، به جاى اینكه اصل قضیه را انكار كنید، كار را محكوم كنید؛ بالاتر از محكوم كردنِ كار، حقیقت كار را بفهمید، عمق كار را بفهمید؛ بفهمید كه دشمن چه جورى دارد برنامه‌ریزى می‌كند، چه می‌خواهد، دنبال چیست؛ این را باید این آقایان بفهمند. من تعجب می‌كنم! كسانى كه اسم و رسم خودشان را از انقلاب دارند - بعضى از این آقایان یك سیلى براى انقلاب نخوردند در دوران اختناق و طاغوت - و به بركت انقلاب اسم و رسمى پیدا كردند و همه چیزشان از انقلاب است، مى‌بینید كه دشمنان انقلاب چطور بُراق شدند، آماده شدند، صف كشیدند، خوشحالند، می‌خندند؛ اینها را كه مى‌بینید؟ به خود بیائید، متوجه بشوید.» شما برادران سابق ما هستید! آن روزها هنوز بنای نظام بر مدارا و توصیه به بازگشت بود و رهبر انقلاب با وجود همه جسارت‏ها با بیانی پدرانه فرمودند:«شما برادران سابق ما هستید. اینها كسانى هستند كه بعضى از اینها، یك وقتى به خاطر طرفدارى از امام مورد اهانت هم قرار می‌گرفتند. حالا ببینند كه كسانى كه به نام اینها شعار می‌دهند، عكس اینها را روى دستشان می‌گیرند، اسم اینها را با تجلیل مى‌آورند، درست نقطه‌ مقابل، علیه امام و علیه انقلاب و علیه اسلام شعار میدهند و روزه‌خورى علنى در روز قدس، در ماه رمضان، می‏كنند؛ اینها را مى‌بینید، خب، بكشید كنار. انتخابات تمام شد. انتخاباتى بود، عمومى هم بود، درست هم بود، اشكالى هم نتوانستند بر انتخابات بگیرند و ثابت كنند؛ حالا هى ادعا كردند، فرصت هم داده شد؛ گفتیم بیائید، نشان بدهید، ثابت كنید؛ نتوانستند، نیامدند؛ تمام شد. پابندى به قانون اقتضاء میكند كه انسان ولو این رئیس جمهورى را كه انتخاب شده است قبول هم نداشته باشد، وقتى براى قانون احترام قائل بود، بایستى در مقابل قانون، خضوع كند.» رهبر انقلاب به روزهای حضور امام راحل اشاره کردند و فرمودند:«اینها مال امروز هم نیست. كسانى كه از اوائل انقلاب یادشان هست، میدانند؛ بعضى بودند از یاران امام، از نزدیكان امام در دهه‌ى اول انقلاب و در حال حیات امام، كه كارشان به مقابله‌ى با امام كشید؛ كارشان به معارضه‌ى با امام كشید؛ ایستادند پاى اینكه امام را به زانو در بیاورند و خطاى حركت امام (رضوان اللَّه تعالى علیه) را - آن مرد بزرگ را، آن مرد الهى را - اثبات كنند؛ اما بعد زاویه پیدا كردند. خب، انقلاب اینها را مطرود كرد. كسانى كه از نزدیكان امام بودند، از یاران امام بودند، كارشان كشید به یا پناه بردن به دشمن، یا مواجه شدن با انقلاب، یا ضربه زدن به انقلاب. اینها باید عبرت باشد براى همه‌ى ما؛ باید عبرت باشد؛ باید بفهمیم.» ایشان ادامه دادند:«من هیچ اعتقادى ندارم به دفع؛ من گفتم در نماز جمعه؛ اعتقاد من به جذب حداكثرى و دفع حداقلى است؛ اما بعضى كأنه خودشان اصرار دارند بر اینكه از نظام فاصله بگیرند. یك اختلاف درون خانوادگى را، درون نظام را - كه مبارزات انتخاباتى بود - یك عده‌اى تبدیل كردند به مبارزه‌ى با نظام - البته اینها اقلیتند، كوچكند؛ در مقابل عظمت ملت ایران صفرند، لكن به نام اینها شعار می‌دهند، اینها هم دل خوش میكنند به این - این باید مایه‌ى عبرت باشد. تبلیغ باید بتواند این حقایق را براى مردم و براى خود آنها روشن بكند كه بفهمند دارند خطا میكنند و اشتباه می‌كنند.» دانشگاه را ناامن کنید با مردم طرفید! رهبر انقلاب از مردم خواستند آرامششان را حفظ کنند:«ما البته درخواستمان از مردم این است: در این قضایاى اهانت به امام راحل (رضوان اللَّه علیه)، مردم ما عصبانى شدند، خشمگین شدند؛ حق هم دارند. اعلام برائت كردند، جا هم داشت، خوب هم بود؛ لكن آرامش‌شان را حفظ كنند. از دانشجوها هم ما همین درخواست را داریم: آرامش را حفظ كنید. این كسانى كه در مقابل شما قرار دارند، اینها كسانى نیستند كه ریشه‌اى داشته باشند، بتوانند بمانند، بتوانند در مقابل عظمت این ملت و عظمت این انقلاب، مقاومت كنند؛ نه. با آرامش؛ همه كار با آرامش. اگر یك وقتى لازم بشود، خود مسئولین، خود قانون و حافظان قانون، آنچه كه وظیفه‌شان باشد، انجام می‌دهند. البته شناسائى كنند؛ خود دانشجوها موظفند در محیط دانشگاه، افرادى را كه منشأ فسادند، اینها را بشناسند و دیگران را آگاه كنند. این خودش یك تبلیغ درست و صحیحى است. آگاه كنند؛ بدانند ارتباطات اینها را، جهتگیرى اینها را؛ لكن همه كار با آرامش باید انجام بگیرد.م ایشان همچنین افزودند:«در سطح جامعه، تشنج، اغتشاش، درگیرى مصلحت نیست؛ این چیزى است كه دشمن میخواهد. دشمن میخواهد جامعه آرام نباشد. امنیت، مهم است. دشمنان امنیتِ مردم دوست دارند كه مردم در ناامنى زندگى كنند، ناراحت بشوند، كلافه بشوند، عصبانى بشوند؛ ما این را نمیخواهیم. ما میخواهیم مردم زندگى‌شان، زندگى آرامى باشد؛ دانشجو بتواند درس بخواند؛ طلبه بتواند درس بخواند؛ دانشمند بتواند تحقیق خودش را بكند؛ صنعتگر، كشاورز، بازرگان، بتوانند همه كارشان را انجام بدهند. محیط دانشگاه هم باید محیط امنى باشد؛ جوانهاى مردم توى این مجموعه‌ى دانشگاه جمعند، مردم می‏خواهند جوانهاشان در محیط امنى باشند. این كسانى كه محیط دانشگاه را با این اغتشاشگرى ناامن می‌كنند، با مردم مواجه‌اند، با مردم طرفند.»(6) موضع مشترك گاردین، كاتوزیان و برخی رسانه‌های كاملاً مستقل! درقبال اهانت به امام در شرایطی که موج نفرت عمومی به دلیل هتک حرمت امام راحل در کشور رو به افزایش بود و در حالی که رهبر معظم انقلاب با انتقاد از برخی شخصیت‏های سیاسی از آنها خواستند تا به جای انکار این موضوع، آن را محکوم کرده از آن برائت بجویند، برخی از نمایندگان مجلس و خبرگزاری‏های اصلاح طلب در موضعی مشترک با روزنامه گاردین تصاویر پخش شده از صدا و سیما را ساختگی خواندند. ادعای ساختگی بودن فیلم صدا و سیما در حالی مطرح می‏شد که پیش از رسانه ملی، برخی شبکه‏های خبری برون مرزی نیز تصاویر مشابهی را از روز 16 آذر پخش کرده بودند. با این همه اما این همنوایی میان برخی چهره‌ها و رسانه‏های داخلی با روزنامه انگلیسی گاردین قابل توجه به نظر می‌رسید. روزنامه انگلیسی گاردین با انتشار خبری كه به موضوع هتك حرمت به امام راحل اختصاص یافته بود، این هتك حرمت را صحنه سازی دانست و ادعا کرد که تصاویر مربوط به اهانت به تصویر امام(ره) ساختگی بوده و این تقلب از سوی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران انجام گرفته است. گاردین به اظهارنظرهای میرحسین و کرویی و حمید انصاری مبنی بر ساختگی بودن فیلم جسارت به عکس امام(ره) اشاره کرد. اما این خط خبری در حالی از سوی این رسانه انگلیسی پیگیری شد كه حمید رضا کاتوزیان یكی از نمایندگان مجلس هشتم نیز هنگامی كه در جمع خبرنگاران قرار گرفت، در اظهارنظری مشابه، انتشار این اهانت بزرگ و رسانه‏های حامی آنها، انتشار واقعیات 16 آذر از صدا و سیما را درست ندانست و از دو احتمال درباره هویت اهانت کنندگان به حضرت امام سخن گفت. او همچنین پا را از این هم فراتر نهاد و به جای محکوم کردن کسانی که بانی آشوب‏های اخیر و اهانت‏های پی در پی به مقدسات مردم ایران هستند، از احتمال آتش زده شدن عکس امام توسط طرفداران دولت سخن به میان آورد! این نماینده نزدیک به رییس مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد:«یک احتمال دیگر وجود دارد که در جلسه امروز مجلس برخی نمایندگان نیز آن را مطرح می‏کردند و این بود که ممکن است این جریان از سوی یک طرف دیگر که طرفدار دولت و تندروهایی هستند که برای عمق بخشیدن به اختلاف نظرها بین رقبای سیاسی و برای بهره برداری به نفع خود این کارها را انجام دهند. بنابراین این جریان و اتفاقی که افتاده دو طرف دارد و اگر احتمال انجام آن از سوی معترضان می‏رود، طرف مقابل نیز سهم یکسانی در این احتمال دارد.» کاتوزیان همچنین ادامه داد:«ممکن است جریان افراطی که از روز قدس اقدامات خود را شروع کرد و مسیر معترضان انتخابات را تغییر جهت داد و به دنبال جمهوری ایرانی بود صورت گرفته باشد. این اقدامات زیر سئوال بردن نظام است و کسی که نظام را قبول دارد این اقدام را تایید نمی‏کند. حتی گروه‏هایی که در داخل نیز که درگیری‏های سیاسی با هم دارند این اقدامات را محکوم می‏کنند.» این نماینده مجلس در مقام وکیل مدافع اغتشاشگران کوشید تا به نوعی حساب معترضان خیابانی و کسانی که هر بار به بهانه ای به خیابان‏ها می‏ریزند را از افراطیونی که می‏خواهند مسیر اعتراضات را منحرف کنند، جدا کند! این در حالی بود که اهانت به عکس امام که تصاویر آن منتشر شد تنها نمونه کوچکی از هزاران اهانت وقیحانه بود که طی روزها و ماههای قبل از آن در لوای اقدامات غیر قانونی سبزها رقم می‏خورد. کاتوزیان گفت:«من معتقدم افراطیون در کشور به دنبال رادیکالیزه کردن جامعه هستند تا ثبات کشور را بر هم بزنند.»(7) او در عین حال همصدا با رسانه‏های برون مرزی، صدا و سیما را به خاطر پخش گوشه ای از حرکات ساختارشکن و غیرقانونی اغتشاشاگران سرزنش کرد. در روندی مشترک سایت آینده و عصر ایران نیز به کمک انکار کنندگان اهانت به ساحت امام پیوستند تا با ایجاد شک و شبهه در خصوص واقعیات 16 آذر سبزها را زیر بار اتهام رهایی بخشند. در این میان البته سکوت معنادار خبرگزاری مهر و در حاشیه قراردادن اخبار مرتبط با واکنش‏های گسترده علما و مراجع در صبح شنبه، محل توجه و البته مایه تأسف بود.