به گزارش نافع به نقل از جهاد پرس روستای مسلم آباد، اسم خاص دهی است از دهستان شراء بخش سیمینه رود شهرستان همدان، واقع در ۴۵۰۰۰گزی جنوب خاوری همدان و ۱۵۰۰۰۰گزی خاور راه شوسه همدان به ملایر،کوهستانی، سردسیر، دارای ۶۰۰ تن سکنه. آب آن از چشمه و قنات، محصول آنجا غلات، حبوبات، لبنیات، صیفی، انگور. شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی زنان قالی بافی است، راه اتومبیل رو دارد،دبستان و چند باب مغازه دارد.

 وجه تسمیه:

درگذشته نام این روستا گاوخانه بوده است،اکنون نیز پیرهای منطقه این روستا را به گاوخانه می شناسند، علت این نامگذاری آن است که درابتدا تنها سه خانوار در این روستا میزیسته اند ، شغل اصلی آنها دامداری و بویژه نگهداری گاو بوده است،البته داستان های متعددی نیز درباره ی نامگذاری این روستا وجود دارد،به عنوان مثال گفته می شود که در زمان های خیلی دور(در زمان خان ها)خان روستای نشر گاوهای قلعه ی خود را برای نگهداری و پرورش به این روستا میفرستاده است و این دلیل نامگذاری این روستاست.

کوه ها

 این روستا تقریبا درون حصاری کوهستانی قرار گرفته است. دوازده کوه در اطراف آن قرار گرفته است.در غرب روستا دو کوه بنام های کوه امام و کوه قِزقلعه در شرق دو کوه بنام های کوه گُونَی و کوه قِزِل قرار گرفته است.ساکنین روستا به کوه قِزقلعه،کوه کوچک هم میگویند زیرا در مقابل کوه های دیگر بسیار کوچک است.

روستای راهجرد و وجود آتشکده دوره ساسانی در این روستا

این روستا راهجرد نام دارد، اغلب ساکنین آن باهم نسبت فامیلی دارند که روستا بالغ برپنجاه خانوار دارد و جمیعت آن سیصد نفراست که شغل انها کشاورزی و دامداری است. دارای سه محله رحیمی وسلیمی و عباسی است که تعداد رحیمیها بشتراست که یک مدرسه ابتدایی به نام فارابی دارد که دانش اموزان آن نزدیک صد نفر است فقط این روستا تلفن و گاز دارد و از ریش سفیدان روستا می توان اقای حاج عابدین رحیمی حاج کریم رحیمی وحاج امیراله عباسی را نام برد و این روستا در دوران دفاع مقدس نیز دو شهید تقدیم انقلاب نموده است به نام غلام حسن رحمتی و شهید محمدی یادشان گرامی باد.
بنای آن ساسانی ساخته شده است و معماری آن به صورت نمادین نشان دهنده یک آتشکده ساسانی است نمای آن از آجر و سنگ است واز آتشکده نیم ور کوچکتر است  از لحاظ ساختمانی مانند چهار طاقیهای این دوره در فارس ونقاط دیگر است.

آتشکده ها و پرستشگاههای ساسانی در سراسر ایران و پادشاهی ساسانی پراکنده بود. 

شکل آنها یکسان بود گنبدی بر روی گوشواره ها و بر بالای چهار پایه ای بزرگ واقع بود که طاقنماهایی آنها را به یکدیگر می پیوست.
آتشکده چهار طاقی نیاسر که احتمالاً مربوط به قرن دوم است، یکی از نمونه های آتشکده های ساسانی است که عاقلانه حفظ شده است.

مهم ترین و مؤثرترین دستاوردهای ساسانی در زمینه معماری در توسعه گنبد و قرار دادن آن روی گوشواره و ساختن طاق های عظیم بدون قالب بود. تمرکز دادن بار روی نقاط ثابت جداگانه ( مانند سروستان) و استفاده عالی از طاق های عرضی هم، زمینه مناسب را برای پیشرفت های بعدی فراهم ساخت.

غار هیزج در یک درهٔ خشک، در دوکیلومتری شرق - ۱۰۱ درجهٔ مغناطیسی- روستای هیزج واقع شده است

طول کل راهروهای غار هیزج ۵۲۵ متر وعمق غار ۹،۹ متر است. این غار به طور کلی ازیک پاساژ درست شده است که در جهت شرقی – غربی قراردارد. به طور متوسط عرض آن بین ۴ تا ۶ متر و ارتفاع آن۲متر است. دو پاساژ فرعی هم وجود داردکه راه اصلی وصل می شوند. اولین راه در فاصلهٔ ۴۵ متری ورودی اصلی – ورودی اول - قرار دارد(۲،۴ متر عرض و ۱ متر ارتفاع). این خروجی در جهت شرقی به سمت خروجی دوم می رسد(۲ متر عرض و۲ متر ارتفاع). دومین پاساژ فرعی که بیشتر جالب است، در فاصلهٔ ۷۰ متری ورودی اصلی قرار دارد. این پاساژ به سمت جنوب باز می شود و به یک اتاق ختم می شود. فاصلهٔ اتاق ۳۵ متری انتهای پاساژ فرعی است . این پاساژ به چهار شاخهٔ فرعی تقسیم می شود که همهٔ آن ها در طول ها ئی بین بیست تا سی متر تمام می شوند

کف غار هیزج از خاک نرم و گاهی گلی درست شده که در آن تخته سنگ و بلوک هائی پراکنده ریخته شده اند. به نظر می رسد که این غار در شرایط پرآتیک درست شده است. به این معنی که تپه ای که غار در آن قرار دارد و از جنس آهک می باشد، در زمان هائی دور در زیر آب قرار داشته است. آب املاح را در خود حل کرده و بتدریج غار شکل گرفته است. این احتمال بیشتر از آن است که جریان آب زیرزمینی آن را شکل داده باشد. این امر در حدود صدها هزار سال قبل اتفاق افتاده است. در هر حال خیلی مشکل است که زمان دقیق تشکیل غار هائی شبیه غار هیزج را بشود حدس زد

بازمانده هائی از دیواره هائی دست ساز در عرض غار، در جاهای مختلف دیده می شود.علاوه بر این این آثار، همچنین آثار سنگی،که یا به منظور اقامتگاه و یا دفاع مورد استفاده قرار گرفته اند و یا ترکیبی از این دو، دیده می شوند.بویژه آثار موجود در نزدیکی ورودی اصلی می تواند نشانی از این باشد که گاهی مواقع در زمان های قدیم به عنوان پناهگاه یا مکانی برای مخفی شدن استفاده می شده است. احتمالاً روستائیان هیزج در مواقعی که روستاموردحمله قرار می گرفته از این مکان استفاده می کرده اند.