به گزارش نافع به نقل از رودآور، چند روز پس از درج خبری با عنواناعتراض گسترده به نابودی طبیعت صخره ای کهنوش در سایت خبری تحلیلی رودآور، رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت تویسرکان در گفت و گو با ایرنا گفت:“برداشت از سنگ های معدنی روستای ˈکهنوشˈ بر اساس قانون انجام می شود.

رضا سلیمانیˈ روز دو شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: مدت ها مردم روستای کهنوش نسبت به برداشت سنگ های معدنی از این روستا اعتراض دارند که روند برداشت از معادن آن بارها از سوی کارشناسان فنی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بررسی شده است.

وی بیان کرد: بخش خصوصی که از معادن روستای کهنوش برداشت می کند مجوز قانونی دارد و تمامی مراحل برداشت توسط این شرکت از سوی سازمان صنعت، معدن و تجارت تحت نظارت است.”

هرگونه فعالیت معدن در روستای کهنوش غیرقانونی است

این در حالی است که امیر شیراوند رئیس اداره محیط زیست تویسرکان در گفت و گو با خبرنگاررودآور، اظهار کرد: منطقه ای که فعالیت معدن در روستای کهنوش صورت گرفته است کاملا تحت نظر محیط زیست است و هر گونه فعالیت همچون فعالیت هایی در حوزه معدن در آن ممنوع و غیر قانونی محسوب می شود.

وی افزود: در برخی موارد اداره صنعت، معدن و تجارت مجوز اولیه ای برای ایجاد معدن صادر می کنند ولی باید شرکت مورد نظر برای معدن خود استعلامات لازم از جمله استعلامات مربوط به محیط زیست را نیز بگیرد و تاکنون مجوزی از سوی این اداره صادر نشده است، مضاف بر اینکه محیط زیست تویسرکان با توجه به غیرقانونی بودن هر گونه فعالیت در حوزه معدن در این منطقه هیچ گونه مجوزی صادر نکرده و هرگز صادر نمی کند.

رئیس اداره محیط زیست تویسرکان ابراز کرد: طبق بررسی های انجام شده متأسفانه فعالیت معدن در این منطقه صورت گرفته ولی امروز پس از بازرسی مشخص است در ظاهر معدن تعطیل است و یک لودر و کانکس نگهبانی در محل بود که به محض دیدن هرگونه فعالیت ضد محیط زیست،  بلافاصله طبقه قانون به شدت با آن برخورد می کنیم.

پوریا گل‌ محمدی پژوهشگر و مردم شناس و نویسنده کتاب یک هزار صفحه ای کهنوش** نیز در گفتگو با خبرنگار رودآور ضمن گلایه از بی توجهی برخی مسئولان در امر رسیدگی به محیط زیست، اظهار کرد: در اصل ۵۰ قانون اساسی آمده است: “در جمهوری‏ اسلامی، حفاظت‏ محیط زیست‏ که‏ نسل‏ امروز و نسل‌های‏ بعد باید در آن‏ حیات‏ اجتماعی‏ رو به‏ رشدی‏ داشته‏ باشند، وظیفه‏ عمومی‏ تلقی‏ می‏شود. از این‏ رو فعالیت‌های‏ اقتصادی‏ و غیر آن‏ که‏ با آلودگی‏ محیط زیست‏ یا تخریب‏ غیر قابل‏ جبران‏ آن‏ ملازمه‏ پیدا کند، ممنوع‏ است.”

وی با تأکید بر اینکه مقام معظم رهبری نیز با هرگونه فعالیت تخریبی علیه منابع طبیعی مخالف هستند، افزود: رهبری در دیدار با اعضای‌ هیأت‌ علمی‌ همایش‌ محیط زیست‌، دین‌ و فرهنگ در روز ۲۹ خرداد ماه سال ۸۰ می فرمایند”از نظر اسلام‌، طبیعت‌ متعلق‌ به‌ انسان‌ و او امانتدار این‌ نعمت‌ الهی‌ برای‌ نسلهای‌ بعدی‌ است‌، لذا کسی‌ که‌ اقدام‌ به‌ تخریب‌ محیط زیست‌ کند، به‌ این‌ امانت‌ و به‌ نسلهای‌ بشری‌ خیانت‌ کرده‌ است.”
این پژوهشگر ادامه می دهد: اهالی روستا به شدت با فعالیت معدن مخالف هستند، چرا که تخریب طبیعت بکر و زیبایی صخره ای کوهستانی که ساخته دست طبیعت در طول میلیون ها سال گذر زمان است.

گل محمدی می افزاید: تغییر مسیر آب های زیر زمینی و فرو ریختن کانال برخی قنوات و خشک شدن چشمه ها بر اثر انفجارها و استخراج سنگ ها، آلوده شدن آب ها بر اثر مواد حاصل از برش سنگ‌های معدنی که با بارش برف باران وارد چرخه آب می‌شود و به خطر افتادن زندگی جانوری و فرار جانوران و پرندگان از محیط طبیعی روستا، تنها بخش کوچکی از خسارات ناشی از فعالیت غیرقانونی معدن است.

وی عنوان کرد: شکل غارتگرانه استخراج سنگ نه تنها مناظر زیبای روستا را نابوده کرده، بلکه با ایجاد راه های موقت برای حمل سنگ با ماشین های سنگین خاک های طبیعی را به خاک های مرده تبدیل کرده است.
نویسنده کتاب کهنوش همچنین افزود: اهالی روستا ضمن درخواست از مسئولان برای رفع مشکل ایجاد شده، می خواهند هرچه سریعتر بولدزرها و لودر، کانکس و هر آنچه مربوط به معدن است از منطقه خارج شود.

گل محمدی تصریح کرد: پرداخت خسارت به اهالی روستا و بازگردان طبیعت بکر کوهستانی به حالت اولیه خود از دیگر خواسته های اهالی روستای کهنوش است.

وی افزود: اهالی روستای کهنوش چند سوال دارند و منتظر پاسخگویی مسئولان امر هستند؛ مقصر این همه آسیب به طبیعت بکر کوهستانی کیست؟ محیط زیست و یا صنعت و معدن و تجارت که این امر را قانونی می داند؟ و چرا تاکنون بخشدار و فرماندار متوجه چنین موردی نشده اند؟ آیا نظارتی صورت نگرفته است؟

این پژوهشگر افزود: ما می خواهیم بدانیم قرارداد منعقد شده برای ایجاد معدن با چه فرد یا افرادی بوده تا خسارت را بگیریم؟

گل محمدی می افزاید: توسعه پایدار در علم روز دنیا تعریفی دارد و اینکه از منابع به طریقی استفاده شود که برای آیندگان باقی بمانند ولی متأسفانه با این گونه فعالیت های غیرقانونی توسعه ناپایدار صورت می گیرد.

وی ادامه داد: چرا ما از سکوت طبیعت زیبا، چشمه ها و فضای با نشاط نباید استفاده کنیم و فقط چشم به سنگ ها باید دوخته باشیم؟ مگر نه این است که با نابودی این منطقه بکر  مراتع نیز نابود می شود.

نویسنده کتاب کهنوش افزود: آیا مسئولان می دانند زنبورداری این منطقه معروف بوده است و در سال ۶۷ فردی به نام سلطان علی از دستان رئیس جمهور وقت لوح تقدیری به عنوان زنبور دار نمونه دریافت کرده است، حال چه شده این این گونه تیشه به ریشه طبیعت می زنند؟!

گل محمدی می گوید: اگر به همین منوال پیش برود در آینده ای نزدیک تخریب مراتع و مزارع،  مسموم شدن آب‌های سطحی و زیرزمینی و از بین رفتن منابع آب و اکوسیستم طبیعی و شرایط زیست محیطی منطقه نابودی روستا و مهاجرت شدید مردم را شاهد خواهیم بود.

برای میراث فرهنگی همدان و تویسرکان مرغ همسایه غاز است!( وبلاگ کهنوش)

     برای مشاهده تصاویر در اندازه بزرگ روی آنها اشاره کنید

 در بالا سه تصویر است که هر کدام از چندین عکس تشکیل شده اند. سمت راست عکس هایی از سنگهای عجیب و نقاط توریستی جهان است که در اینترنت تبلیغ شده بود و در سمت چپ و پایین سنگهای و مناظر روستای کهنوش در تویسرکان. عکسهای سمت راست با عکاس های حرفه ای و دوربین های حرفه ای و تغییرات عکاسی نتیجه اش شده اینها و در سمت چپ تعدادی عکس هستند که با دروبین نیمه حرفه ای و یک عکاس مردم شناس و بدون دستکاری تهیه و منتشر شده است. 
حالا اروپاییان و کشورهای حاشیه خلیج با این چندتا نقطه که دارند مدام توریست می برند و اینها را نشانشان می دهند و پول در می آورند، آن وقت ما افتاده ایم به جان این سنگ هایی که خداوند به رستاهای ما هدیه کرده است، خُرد می کنیم تا بفروشیم.
باور کنید اگر کهنوشی ها به خاطر این ظلم و بی توجهی به روستای خود خون گریه کنند، باز هم کاری نکرده اند! مقصر اصلی خودشان هستند. اگرمسوولان استان همدان و شهرستان تویسرکان به خاطر بی توجهی به این سنگ های خداداد هیچ وقت خودشان را نبخشند، عجیب نیست؟ برخی از این سنگ ها نابود شده اند و بدون شک هیچ کس هم نمی تواند آنها را به روستا برگرداند.

اگر دیر به خودمان بیاییم باغات و روستا هم در ادامه نابود خواهند شد. پس دوستان و همشهریان عزیز منتظر معجزه نباشید. اگر حرکت نکنید خداوند به شما برکت نخواهد داد. همراهی شما با امضاء نامه شکایت از نابودکنندگان طبیعت کهنوش حرکتی است که بدون شک نتیجه خواهد داد.

قضاوت بر عهده خوانندگان و پاسخگویی بر عهده مسئولان.

رودآور منتظر پاسخ مسئولان است.

** پوریا گل محمدی که ۶ سال برای مردم نگاری روستای کهنوش وقت گذاشته و هم اکنون در حال ویراش کتاب این روستا با عنوان “کهنوش سرزمین کودکی های کوروش” است.

این نویسنده دارای دو مجموعه شعر؛ اینجا هیچ خیابانی بیطرف نیست( نامزد دریافت جایزه کتاب شعر سال ایران ـ خبرنگار) و شب باش اما کسی را سیاه نکن و نیز کتاب شعر و شاعری در این باستان و میانه در گفت و گو با دکتر ابوالقاسم اسماعیل پور است.