به گزارش نافع، حجت الاسلام ابوذر عباسی اظهار داشت: طی 9 ماه سال جاری 600 نفر از محل موقوفات در شهرستان کبودراهنگ اطعام دهی شدند.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان کبودراهنگ افزود: همچنین در هفته وقف و طی 15 روز گذشته نیز 230 پرس غذا در بین نیازمندان تقسیم شد.

وی نتیجه انفاق مال و در راه خدا قدم زدن را تربیت و پرورش کسانی مانند خود خیر دانست و افزود: نتیجه چنین امری، تربیت کردن افرادی است که راه او را دنبال کرده و مسیر او را تقویت می‌کنند.

حجت الاسلام عباسی بیان داشت: این کاری است که قرآن مجید به ما یاد می‌دهد و می‌آموزد و کدام کار خیر برتر از اینکه انسان بتواند به جسم مردم برسد و مهم‌تر از آن کاری که به روح مردم رسیدگی کند؛ سلامت روح و جسم هر دو در دستور کار باید قرار گیرد و واقفان گذشته ما دقیقاً به هر دو بعد مسئله یعنی هم سلامت روح و هم جسم جامعه توجه داشته‌اند و مسئله وقف برای درمان و رسیدگی به سلامت جسم جامعه بود و وقف برای مساجد و مدارس توجه به سلامت روح جامعه بود و این دو با هم می‌تواند نقش‌آفرین و اثرگذار باشد.

وی در ادامه گفت: در میان نیازها باید نیازی که تداوم بیشتر و پایدار بهتری دارد انتخاب کرد چون شرط اول وقف، ابدی بودن است و اگر مورد وقف ما، وقف ناپایدار باشد یعنی نیازی باشد که امروز هست و فردا نیست، وقف درباره آن اشکال پیدا می‌کند و باطل است و باید حتماً پایداری در وقف دیده شود که همیشه این مورد وقف باقی بماند یعنی همواره در خدمت انسان‌ها بوده و نیاز آن‌ها را پاسخگو باشد.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان کبودرآهنگ با اشاره به طرح شناسنامه اعیان موقوفه و نیات واقف، گفت: این دو طرح می‌تواند در جلب اعتماد مردم و شناخت سرمایه‌ها اثرگذار باشد و شناسایی و تجمیع موقوفات درمانی، کار بسیار ارزشمند است کما اینکه در سایر قسمت‌ها هم باید این حرکت انجام شود.

وی همچنین به طرح وقف جمعی اشاره کرد و گفت: این طرح که مورد تأیید مراجع تقلید قرار گرفته است باید به‌عنوان یک سنت حسنه مورد توجه مردم قرار گیرد و وارد خانواده‌ها، مجامع مختلف، بازار و غیره شود و همه در این مسیر حضور پیدا کنند.

حجت الاسلام عباسی با ابراز امیدواری از اینکه جامعه از تصرفات در وقف نجات پیدا کند، گفت: وقف بزرگترین حسنه پایدار برای جامعه است که آن را از آلودگی و گناه نجات می‌دهد لذا اگر بتوانیم آثار سوء دخالت در موقوفات را برای جامعه بیان و بازگو کنیم خواه و ناخواه مردم بر اساس فطرت پاک خود دست از گناه بر می‌دارند و از تصرف نابجا در اموال وقف خودداری می‌کنند و می‌توانیم در مکان‌های دیگری گام‌های ارزشمندتری برداریم.