به گزارش نافع به نقل از رودآور، عبور و مرور دانش آموزان ابتدایی در پیاده روها در هوای سرد و سرمای زمستان منطقه کوهستانی شهرستان تویسرکان مرا به فکر سرکشی و کسب اطلاعات دقیق سیستم گرمایشی مدارس روستاهای تویسرکان انداخت و اینکه چگونه گرمایش این مدارس تأمین می شود. آنچه می خوانید مشاهدات خبرنگار رودآور است.
مدارس برخیروستاهای تویسرکان با مشکلات گرمایشی دست و پنجه نرم می کنند
۳۰ دقیقه ای طول کشید تا مسیر تویسرکان تا روستای مورد نظر طی شد.به دنبال مدرسه ابتدایی بودم.روستایی نام آشنا اما مدرسه ناآشنا چرا که بر سر درب ورودی مدرسه نام مدرسه نبود.حیاط مدرسه لغزنده بود که به نظر می رسید پس از گذشت چند روز از بارش برف هنوز از شن و ماسه و یا نمک آن طور که باید استفاده نکرده بودند.
وقتی که وارد سالن مدرسه شدم بوی نفت باعث شد تا جلوی بینی ام را بگیرم.مدتی طول کشید تا به این بو که شبیه چوب نیمه سوخته ی خیسی بود عادت کنم.
در لحظه ورود مسئول خدمات مدرسه را آچار به دست دیدم وارد کلاسی شد و در حالی که بخاری کلاسی را تعمیر می کرد گفت: این بخاری جزء بخاری های جدیدی است که تازه به این مدرسه آورده اند و سه روز پیش نصب شده است.اما در این سه روز بیش از سه مرتبه مجبور به تعمیر آن شدم.تمام بخاری نفتی های این مدرسه جدید هستند و از همان لحظه اول که از کارتن بیرون آورده می شوند لوله رابط آن و یا بخشی از کاربراتور سوراخ است و نشتی دارد.
او مشغولتعمیر شد و توضیح داد: علاوه بر سوراخ بودن قسمتی از بخاری که موجب می شود نفت اصطلاحاً چکه کند، رابط بین مخزن و جایی که شعله قرار دارد به درستی عمل نمی کند.وقتی که نفت به طور کامل انتقال نمی یابد به صورت ناقص سوخته می شود و گرمای مناسبی تولید نمیکند و همچنین بوی سوختگی ایجاد می شود، مضاف بر اینکه نفت جمع شده هر چند ساعت یکبار صدایی شبیه انفجاری کوچک یا ترکیدگی خفیف تولید می کند.
وی ادامه می دهد: تمامی بخاری های این مدرسه مشکلاتی دارند. چند روز گذشته یکی از بخاری ها به دلیل نشت نفت آتش گرفت.گرچه این بخاری ها تازه خریداری شده اند اما متأسفانه هیچ کس حداقل یکی از آن ها را قبل از ورود به مدارس از نظر سالم بودن تست و کنترل نکرده است.این بخاری را هم فعلا با نوار چسب به صورت موقت تعمیر کردم.تقریبا روزی دو بار این بخاری ها را تعمیر می کنم. به دلیل رفت و آمد من به مدرسه ی روستایی در نزدیکی اینجا متوجه شدم بخاری های یکی از مدارس آن روستا نیز با هفت کلاس و ۱۲۰ دانش آموز با مشکل روبرو است.
در همین حین معلم کلاس نیز گفت: این بخاری ها آن طور که باید گرما تولید نمی کنند.دانش آموزان از سرما سر کلاس می لرزند. دیروز این بخاری نشتی داشت و حتی نفت آن به داخل کلاس سرازیر شد که محمد امین و امیر نفت ها را جمع کردند.
محمدامین کلاس ششم است گفت: بخاری را خاموش کردم و با امیر دوستم نفت ها را با ابر پاک کردیم.یکی از دانش آموزان دستم را گرفت و خواست یواشکی چیزی به من بگوید، سرمای دستش را درتمام وجودم احساس کردم.به دانش آموزان گفتم هرکدام سردتان است کنار بخاری بیایید.همه دانش آموزان کلاس دستانشان را به نشانه اجازه گرفتن بلند کردند تا نزدیک بخاری شوند و خودشان را گرم کنند.
معلمی که چند روز پیش بخاری نفتی کلاسش آتش گرفته بود هم اظهار داشت: اکثر این بخاری ها نشتی دارند و زمانی که نفت بیش از حد در بخشی از بخاری جمع می شود بر اثر شعله آتش صدای انفجار نسبتا خفیفی ایجاد می کند که دیروز چیزی فراتر از یک صدا بود و آتش گرفت و به لطف خدا تنها یک آتش سوزی کوچک بود و خسارت مالی و جانی نداشت.
در همین حین صدایی به گوشم رسید چندان بلند نبود.یکی از دانش آموزان گریان به سمت آقای معلم آمد و گفت: آقا اجازه دوباره بخاری صدا می دهد.
از آقای معلم پرسیدم منظور این دانش آموز چه بود؟ گفت همان صدای ترکیدگی خفیفی است که گفتم؛ این ها دانش آموزان ابتدایی هستند و خواه ناخواه از این صدا به وحشت می افتند.
چشمان فاطمه از گریه سرخ شده بود و دوستش مهدیه با رنگی پریده در کنارش ایستاده بود.فاطمه گریان علت ترسش را صدای انفجار بیان کرد.کمی دلداریش دادیم و به سختی راضی شد به سر کلاس برگردد.
یکی دیگر از معلمین هم به خبرنگار ما گفت:این منطقه کوهستانی است و ساعت ۹ صبح آفتاب کمی خودش را نشان می دهد و دانش آموزان هشت صبح که در کلاس ها حاضر می شوند، همه دستانشان یخ کرده است و توان قلم گرفتن را ندارند.والدین آنان هم بارها از این موضوع شکایت کرده اند و گله مند هستند.آیا نباید برای دانش آموزان حداقل امکانات فراهم شود تا آنان بدون دغدغه به یادگیری بپردازند؟!ا آن هم برای این دانش آموزانی که در منطقه ای محروم زندگی می کنند و پوشاک مناسب فصل سرما نیز ندارند.
او افزود: این روستا از نعمت گاز برخوردار است و حتی لوله های گاز نیز در نزدیکی مدرسه است، مسئولین می گویند از نظر مهندسی نمی شود برای این مدرسه گاز استفاده شود و قرار است مدرسه را بازسازی کنند. البته دو سال است که این حرف ها را می زنند اگر اعتباربازسازی مدرسه را ندارند حداقل می توانند برای گرمایش مدرسه از بخاری نفتی سالم و یا از بخاری برقی استفاده کنند.اگر این دانش آموزان و معلمان از سرما بیمار شوند و یا اگر خدایی ناکرده حادثه شین آباد دوباره تکرار شود چه کسی باید پاسخگوی آینده این دانش آموزان باشد؟!
یکی از معلمین مدرسه دیگری در این روستا نیز گفت: گرمایشی که این بخاری ها ایجاد می کند آن قدر کم است که انتظار زنگ تفریح را می کشم تا از گرمای آفتاب بهره مند شوم.
مادر یکی از دانش آموزان نیز در گفتگو با خبرنگار ما گفت: مسئولین می گویند آتشی کوچک و یا صدای ترکیدن خفیف آن قدر مهم نیست که دانش آموزان را نگران کند.آیا ما باید منتظر بمانیم و دست روی دست بگذاریم تا حادثه ای بزرگتر رخ دهد و بعد به فکر چاره ای باشیم.علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
شرکت توزیع کننده بخاری ها کجای ماجرا قرار دارد؟
در این خصوص عبدالرضا فولادوند که مهرماه سال جاری به عنوان مدیر کل آموزش و پرورش همدان معارفه شد در گفتگو با خبرنگار رودآور جواب خود را به روزهای آینده و پس از بررسی های لازم و کامل موکول کرد.
علی بیات مدیر آموزش و پرورش تویسرکان نیز در گفتگو با خبرنگار رودآور گفت: در سطح شهرهای تویسرکان بخاری نفتی نداریم ولی در حدود یک سوم مدارس روستاهای تویسرکان از بخاری نفتی های جدید کاربراتوری که اخیرا خریداری شده و نصب شده است برای گرمایش استفاده می کنند و به نظر می رسد مشکلی نداشته باشند ولی با این وجود، مورد مذکور باید به دقت بررسی شده تا مشکلی در آینده ایجاد نشود.
وی افزود: اگر بخاری نفتی خراب باشد و با تعمیر هم نتوان از آن بهره لازم را برد قطعا این بخاری ها را تعویض خواهیم کرد.
مدیر آموزش و پرورش تویسرکان در پاسخ به این سوال که آیا برای تانکرهای نفت تعدادی از مدارس که جلوی درب ورودی(ـ خروجی) هستند و هر آن امکان آتش سوزی هست و راه فراری نیست، چاره ای اندیشیده اید؟، اظهار داشت: به زودی تدبیری برای این مشکل نیز خواهد شد.
واسع سوری مدیر آموزش و پرورش قلقلرود نیز در گفتگویی گفت: از ۶۳ مدرسه بخش قلقرود ۲۵ مدرسه از بخاری نفتی استفاده می کنند و از دو سال پیش گرمای این مدارس با استفاده از بخاری نفتی کاربراتوری تأمین می شود.
وی با اشاره به اینکه در همان اوایل متوجه مشکلات این نوع بخاری ها شدیم و بسیاری از مدیران گله مند شدند، افزود: پس از بررسی های لازم با دعوت از کارشناس نوسازی استان مشخص شد این بخاری ها که متعلق به شرکت معلوم الحالی است کیفیت لازم را ندارد و کاربراتور آن مشکلاتی داشته و همچنین گرمای لازم را تولید نمی کند.بنابراین تصمیم بر آن شد تا بخاری هایی که استفاده نشده بودند به شرکت مورد نظر عودت داده شوند و شرکت با استناد به اینکه محصول آن ها مهر استاندارد خورده قبول نکرد که بخاری هایشان دچار نقصان است.
مدیر آموزش و پرورش قلقلرود در ادامه با بیان اینکه به دلیل رسیدن فصل سرما به ناچار برخی از بخاری ها را تعمیر کرده و برخی دیگر توسط نوسازی استان تعویض شد، افزود: هم اکنون نیز این بخاری ها کیفیت صددرصدی ندارند.
زهرا کولیوند مسئول واحد مدارس مرکز بهداشت تویسرکان نیز در گفتگو با خبرنگار رودآور گفت: متأسفانه با بازرسی های انجام شده متوجه شده ایم که تانکرهای نفت برخی از مدارس جلوی درب ورودی ساختمان مدرسه قرار دارند و همچنین بوی نفتی که از بخاری نفتی های مدارس در هوا پخش می شود مشکلاتی ایجاد کرده است.که این مشکلات را می توان هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی بررسی کرد.
وی افزود: قطعا درس خواندن در محیطی که بوی آزار دهنده نفت دارد و در برخی موارد سرگیجه ایجاد می کند سبب می شود دانش آموز با دغدغه های فکری مختلفی روبرو شود و زمانی که دانش آموزان فضای تحصیل خود را که دچار مشکلات زیست محیطی است و گاهی اوقات آن راناامن احساس می کنند دغدغه های روحی یشان بیشتر می شود و قطعاً این مسائل باعث افت تحصیلی دانش آموزان می شود.
مسئول واحد مدارس مرکز بهداشت تویسرکان در ادامه افزود: بوی نفتی که در فضای مدرسه پخش می شود هم در حال و هم آینده، دانش آموزان را با مشکلاتی همچون بیماری های تنفسی و حساسیت ها روبرو می کند.
مسئولان نسبت به تأمین بودجه ۲۰۰ میلیاردی مصوب مجلس بی تفاوت هستند
آتشسوزی در مدرسه دخترانه روستای شینآباد (از توابع پیرانشهر) یکی از سلسله آتشسوزیها به دلیل نقص تجهیزات گرمایشی در مدارس ایران در روز چهارشنبه، ۱۵ آذر ۱۳۹۱ است.این رخداد یکی از بزرگترین حوادث آتش سوزی در مدارس کشور بود که آن هم به دلیل عدم رعایت استاندارد های فنی در مدارس کشور و استفاده از بخاری نفتی صورت گرفت که منجر به فوت یک دانش آموز، حال وخیم پنج دانش آموز و سوختگی ۲۲ دانش آموز دیگر شد.
نمایندگان مجلس برای جلوگیری از تکرار حوادثی همچون فاجعه شین آباد و به منظور استانداردسازی بخشی از سیستم گرمایشی مدارس روستایی در بررسی لایحه بودجه سال ۹۲ مصوب کردند تا اعتبار ۲۰۰ میلیارد تومانی برای این هدف در اختیار وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد. ولی به نظر می رسد راه حل مجلس نیز اثرگذار نشد و مسئولان فاجعه شینآباد را زود فراموش کردند.
حرف آخر :
با توجه به خراب بودن تجهیزات گرمایشی برخی مدارس در روستاها جای این سوال است که چرا تاکنون مدیران تعدادی از این مدارس اقدامی کافی و اطمینان بخشی انجام نداده اند.رودآور امیدوار است که مسئولان گوشه چشمی به مدارس مناطق محروم داشته باشند تا دانش آموزان روستایی که سرشار از استعدادهای بالقوه هستند؛ با دستانی یخ زده قلم به دست نگیرند و بخاری نفتی ها کابوسی برایشان نباشد و در آسودگی درس بخوانند.
سوال دیگر این است آیا اگر قرار باشد مسئولان بخاری های دیگری را جایگزین این بخاری های جدید کنند باز هم با همان شرکت مورد بحث قرارداد بسته و آیا شرکت این ادعا را که بخاری هایش مشکل دارد را قبول می کند یا همچنان بر روی حرف خود می ماند؟
و سوال آخر اینکه چگونه بر روی محصولی که گفته می شود نقص فنی دارد مهر استاندار زده می شود؟
دیدگاه شما