پایگاه خبری تحلیلی نافع: اما مشکلاتی چون ازدهام بیش از حد جمعیت، فرسودگی، فقدان سیستم برنامه‌ریزی برای ساعات رسیدن به ایستگاه، سیستم سنتی جمع‌آوری بلیط و کرایه از سوی راننده و ... در بسیاری موارد باعث شده تا این سیستم حمل و نقل برای مردم نارضایتی‌هایی بوجود آورد.

خصوصی‌سازی اتوبوسهای شهری و میزان رضایت شهروندان

در سالهای اخیر با واگذاری این بخش از ناوگان حمل و نقل عمومی به بخش خصوصی که با اهدافی چون سپردن برخی از امور به مردم، تعدیل نیروی انسانی، ایجاد اشتغال، به کارگیری سرمایه‌های راکد در حوزه حمل و نقل عمومی درون شهری، ارائه خدمات کیفی و کمی مناسب به شهروندان، افزایش تعداد اتوبوسها و به دنبال آن کاهش زمان انتظار مسافران، کاهش آلودگی هوا و ... به اجرا دارآمد، انتظار می‌رفت وضعیت خدمات اتوبوسرانی بهتر شود که در بسیاری از موارد چون، فضای تمیز اتوبوسها، ورود دستگاه‌های جدید و خروج دستگاه‌های فرسوده از این ناوگان و... شاهد بهبود وضعیت خدمات‌رسانی بوده‌ایم اما بسیاری از مشکلات قبل همچنان به قوت خود باقی هستند.

مشکلات اتوبوس سواری

کافی است یکبار در ساعات پیک مسافر، قصد استفاده از این وسیله نقلیه پر متقاضی را داشته باشی! از تابلوی اتوبوس تا جایی که ایستاده‌ای به خاطر وجود صف طویل شهروندان فاصله پنج شش متری ایجاد شده و از نگاه مسافران به ساعتها و این پا و آن پا شدنشان، کلافگی آنها را به راحتی می‌توان تشخیص داد.

 با رسیدن اتوبوس به ایستگاه و با هجوم جمعیت به درب ورودی اتوبوسها دیگر نشانی از صف که از اول هم چندان شباهتی به صف نداشت، باقی نمی‌ماند. کمتر از 30 ثانیه همه صندلی‌های اتوبوس که پر می‌شود، هیچ! حتی جایی برای ایستادن در پله های ورودی اتوبوس هم باقی نمی‌ماند و با صدای حرکت اتوبوس، تازه سر و صدای مسافرانی که جا مانده‌اند بلند می‌شود؛ که از بقیه می‌خواهند تا فشرده‌تر بایستند و خلاصه به قیمت ماندن بین در و به جان خریدن خطر سقوط راضی به منتظر ماندن برای اتوبوس بعدی نمی‌شوند.

این گوشه‌ای از مشکلات اتوبوس سواری است که بسیاری از آنها ریشه در عدم رعایت قوانین شهروندی دارد و بعضی نیز به کیفیت خدمات رسانی این ناوگان حمل و نقل عمومی مربوط می‌شود.

آیا شهروندان از خصوصی سازی اتوبوسها راضی هستند؟

خانم محمدی از شهروندانی است که برای رفت و امد از اتوبوس استفاده می کند او علت اصلی استفاده کردن از اتوبوس را ارزان بودن کرایه آن و کاهش ترافیک می داند و از پس ندادن مابقی کرایه 125 تومانی از طرف رانندگان و همچنین نبود تهویه مناسب ابراز نارضایتی می کند.

خانم اسکندری نیز از مسافرانی است که در مسیر کوی محمدیه از خطوط شرکت واحد استفاده می کند او ضمن رضایتمندی از وضعیت اتوبوسها به لحاظ کییت و نظافت و افزایش تعداد انها در این مسیر به طوریکه دیگر مثل قبل منتظر اتوبوس نمی ماند، از معطلی مسافران در ایستگاه آخر بویژه خانم ها که مجبورند بعد از پیاده شدن خانم ها پیاده شوند گلایه دارد  و می گوید: قبل از واگذاری این ناوگان به بخش خصوصی و ارائه بلیطها به جای وجه نقد، دیگر نگرانی بابت پول خرد مجبوریم که از بقیه کرایه مان بگذریم.

خانم سرمدی هم از دیگر شهروندانی است که می گوید: اتوبوسها بیشتر از ظرفیت شان مسافر سوار می کنند و این در حالی است که در بیشتر مواقع اتوبوسهای دیگری در ایستگاه وجود داد.

آقای پورصالح نیز می‌گوید: در همدان هم باید مثل سایر شهرها از کارت های الکترونیکی پرداخت استفاده کنند، چراکه هم در وقت صرفه جویی می شود و هم اینکه رانندگان مجبور ند به خاطر نداشتن پول خرد از پس دادن بقیه کرایه خودداری کنند و نه مسافران مجبورند بقیه کرایه را ببخشند.

آقای رستمی هم معتقد است: سهم شهروندان پایین شهر اتوبوس های فرسوده و قدیمی است که مسافران خود را به همین که وسیله ای ارزان هست که با آن رفت و آمد کنند، دلخوش کرده‌اند.  

        تا 6 ماه دیگر اتوبوسهای شهری به سیستم کارت بلیط الکترونیکی و GPS  مجهز می‌شوند.

 مدیرعامل شرکت شرکت اتوبوسرانی همدان درمصاحبه با خبرنگار ما تعداداتوبوسهای شهری را 270 دستگاه در 35 مسیر دانست که از این تعداد 20مسیر به بخش خوصی واگذار شده است.

محمد صحرا کار در پاسخ به این سوال که چرا تا کنون اتوبوسهای شهری مجهز به سیستم کارت بلیط الکترونیکی و GPS (سیستم کنترل از راه دور) نشده اند گفت: نصب این دستگاه‌ها از چند ماه پیش به همشهریان وعده داده شده بود، اما در قرارداد این سیستم مشکلی ایجاد شد که پیش‌بینی می‌شود، تا 6 ماه دیگر اتوبوسهای شهری به این سیستم مجهز می شوند.

وی ضمن تایید این موضوع که اتوبوسهای شهری در ایجاد ترافیک تاثیر گذار هستند ادامه داد: اتوبوسها در شهر همدان به علت کم عرض بودن خیابانها و همچنین بالا بودن تعداد استفاده کنندگان از این ناوگان حمل ونقل عمومی موجب افزایش ترافیک می شوند.

صحراکار ادامه داد: ایجاد پارک‌سوار در همدان یک نیاز ضروری است اما برنامه ریزی و ایجاد پارک سوار در حیطه اختیارات ما نیست و شهرداری وظیفه تملک زمین و اقداماتی در خصوص تاسیس آن را انجام می دهد.

  حرف آخر

آنچه باید در این میان مود توجه قرار بگیرد اینکه؛ کاهش ترافیک در کنار عبور و مرور آسان و کم هزینه از اهداف اصلی راه اندازی ناوگان حمل و نقل عمومی است.

با افزایش کیفیت در خدمات ناوگان حمل و نقل عمومی به ویژه اتوبوس به عنوان ارزان‌ترین آنها، میزان استقبال مردم از این وسیله حمل و نقل بیشتر خواهد شد و در این صورت مردم کمتر احتیاج به استفاده از وسایل نقلیه شخصی که موجب آلودگی هوا، استفاده بیش از حد منابع سوخت، افزایش ترافیک و... می‌شوند. آموزش حقوق و وظایف شهروندی به شهروندان هم می‌تواند در بهبود وسایل حمل و نقل راهگشا باشد چراکه بسیاری از بی‎نظمی‌ها ریشه در استفاده نادرست شهروندان از امکانات عمومی به ویژه وسایل حمل و نقل عمومی دارد.

طیبه عباسی صیفی