به نقل از وبلاگ کهنوش اهالی روستای کهنوش در شهرستان تویسرکان و دهستان خرمرود نسبت به نابودی طبیعت صخره ای روستای خود به سازمان حفاظت از محیط زیست و سازمان منابع طبیعی و صنایع و معادن اعتراض کردند و خواهان جلوگیری از تخریب این منطقه زیبای کوهستانی شدند.

حمایت مدیر آموزش و پرورش تویسرکان و دبیران این استان از طبیعت صخره ای کهنوش

جمعی از دبیران شاغل در شهرستان تویسرکان با حضور در دفتر مدیر آموزش و پرورش این استان اقدام به امضاء اعتراض نامه نابودی طبیعت صخره ای کهنوش نمودند.

این دبیران و فرهنگیان خواهان توجه مسوولان به محیط زیست ویژه روستای کهنوش و کوهستان های آن شدند، و اعلام کردند که فعالیت معادن باعث نابودی طبیعت زیبای منطقه شده است.

جواد اسدبگی مدیر آموزش و پروش تویسرکان نیز ضمن انتقاد از کم توجهی به طبیعت صخره ای روستای کهنوش از مسوولان خواست که قدر نعمت های خداداد به شهرستان تویسرکان و همدان را بدانند  و به شکل درستی از آنها بهره ببرند.

وقتی یک دبیر تویسرکانی به دخترانش درس اعتراض قانونی می دهد

حجت الله شرفی (دبیر) از تویسرکان:ازمصادیق بارز ظلم درجهانی که خدا برای انسان آفریده است وآنرا زشت ومستوجب عذاب می داند ظلم به طبیعت زیبایی است که در اطراف ما وجود دارد. طبیعتی که در طول میلیونها سال برای رفاه وآسایش ما انسانها توسط قدرت بی انتهای خداوند به وجود آمده است .تصورش را بکنید اگر این دریاها و برکه های زیباواین جنگلها وکوههای پر از سنگ نبودندتکلیف ما انسانها چگونه بود. تخریب طبیعت از رود خانهها و دریا ها و ساحل دریاو کوههای پر ازانواع و اقسام گیاهان دارویی و جانوران مختلف همگی مصداق بارز ظلم است .کوههای زیبای روستای کهنوش اگر زیباست به واسطه همین سنگهای گرانیتی است که به قول دوستمان آقا مسعود شرفی ۶۵ میلیون سال طول کشیده که به این حالت زیبا وقشنگ درآمده است . همین سنگهایی که در دوران کودکی و دوران دانش آموزی به عنوان شهر بازیمان استفاده می کردیم و عکسهای زیبا وبیادماندنی میگرفتیم .همین سنگهای که مادران ما در ایام خاصی به عنوان قدمگاه حضرت علی معروف به چشمه علی تبرک می جستند و جمع می شدند و نهاری یا عصرانه ای می بردندوکنارهم خوش بودند.آری دوستان بزرگوار ، ما ظلم کردیم و تاوان این ظلم را نسلهای بعد ازما خواهند دادو به جای دعا به روحمان به ماناسزا خواهند گفت .دوستان،  ما درون خوبی نداشتیم که اگر درون خوبی میداشتیم نیتهایمان خوب بود   پیامبر اسلام (ص)  فرمودند:  حُسنُ النِّیَّةِ مِن سَلامَةِ الطَّویَّةِ نیّت خوب، برخاسته از سلامت درون است (التوحید ص‏۶۳)

دوستان بزرگوار در هرجای ایران که هستید بیایید با برادر بزرگوا مان آقای پوریا گلمحمدی همراه بشویم و برای نجات بقیه سنگهای دست نخورده دیگر روستای کهنوش قیام کنیم بیایید به جهت جلوگیری از نفرین موجودات زنده درون این کوهها که پناهگاه زیستی آنها همین سنگهاست به در گاه خداوند خودمان را نجات دهیم که در حدیثی از معصوم خواندم که همین موجودات از صبح تاشام به درگاه خداوند دعا می خوانند که خداوندا ما را به واسطه گناه انسانها عذاب نده.

به همه کسانی که خواسته یا نا خواسته در طول این ۲۵ سال به این کار دست زدند و بردند وخوردند. می گویم که ازخدا به خاطر این همه ظلم وستم به طبیعت زیباو ملت  عزیزکهنوش بترسید.به فکر جبران باشید

(سایت همدان پرس): کارشناس ارشد مردم شناسی:
برای بعضی ها مرغ همسایه اژدها است
پوریا گل محمدی، کارشناس ارشد مردم شناسی و نویسنده کتاب “کهنوش” با انتقاد از نابودی این ثروت خدادادی به استان همدان، می گوید: اگر آب نباشد می توان آن را پس از سالها با لوله یا قنات به منطقه انتقال داد، اگر درخت نباشد می شود کاشت، اگر خاک نباشد می شود آورد، اگر ساحل نباشد می شود دریا را با سنگ پر کرد و ساحل ساخت، اگر انسان نباشد در مدت ۱۵ سال نوازدی می شود نوجوان؛ همه اینها که گفتم در کم تر از ۵۰ سال اتفاق می افتد اما سنگ نمی توان تولید کرد، شما نمی توانی سنگ های بزرگ و صخره را ببری در کوههای الوند بگذاری.

وی ضمن تاکید بر این مطلب که سنگ هایی که من در روستا دیدم بسیار زیبا و جذاب است، اظهار داشت: این یک نعمت خدادادی برای جذب گردشگر است، سنگ هایی به این زیبایی در هیچ کجای خرمرود نیست، روستاهای خرمرود ویژگیهای خاصی دارند، اما من روستایی ندیدم که در کوهستانهایش چنین سنگهایی داشته باشد، اگر باشد و من ندیده باشم باید آنها را هم مطرح کنیم.

گل محمدی که شش سال برای مردم نگاری روستای کهنوش وقت گذاشته و هم اکنون در حال ویراش کتاب این روستا است، ادامه داد: در  یک کشور خارجی یک تکه سنگ پیدا می کنند می گویند از عجایب سرزمین ما این سنگ است، برای دیدن سنگ از مردم پول می گیرند بدون آنکه از سنگ از بین برود، حالا ما چکار می کنیم؟ ما می افتیم به جان سنگها آنها را تکه تکه می کنیم  و می گوییم شغل ایجاد کرده ایم.

این نویسنده تصریح کرد: من محل تخریب این صخره ها را از نزدیک دیده ام، بسیار تاسف آور است، نمی دانم از کی تا حالا نابودی سنگ ها و صخره های سطح کوهستان اسمش شده معدن داری؟ عده ای افتاده اند به جان یک ثروت ملی، کوهستان را شخم می زنند و اسم این کارشان را هم گذاشته اند معدن داری! تا همین الان هم کلی از این طبیعت صخره ای در منطقه ای به نام “گِلَوَری” از بین رفته است.

این مردم نگار و مردم شناس در پایان نسبت به نابودی این طبیعت صخره ای هشدار داد و گفت: این تخریب به هیچ عنوان جبران نمی شود و باید خیلی زود جلوی آن را بگیرند.

(سایت همدان پرس):متن نامه اعتراض اهالی روستای کهنوش و کهنوشی های ساکن نقاط مختلف کشور
متن نامه اعتراض اهالی روستای کهنوش و کهنوشی های ساکن نقاط مختلف کشور به این شرح است:

از : کهنوشی های تهران، همدان، تویسرکان؛ اسدآباد و روستای کهنوش
به: سازمان حفاظت از محیط زیست

موضوع: درخواست تعطیلی معدنهای سنگ محدوده کهنوش و جلوگیری از تخریب و نابودی محیط زیست و منابع طبیعی روستای کهنوش

با درود
احتراما، ما کهنوشی های ساکن نقاط مختلف ایران به خصوص جامعه تحصیلکرده و روشنفکر این روستا علاوه بر درخواست تعطیلی معادن سنگ فعال در محدوده کهنوش، نسبت به تخریب و نابودی محیط زیست طبیعی و زیبای این روستا هشدار داده و اعلام خطر می نماییم. سنگ های طبیعی این روستا چندین سال است که به وسیله شرکت های سنگ معدن به خصوص معدن سنگ احرار به بهانه های مختلف درحال تخریب و نابودی هستند. این تخریب ها که در سطح کوهستان اتفاق می افتد اثرات زیانبار و فاجعه آمیزی در بخش زیست محیطی به وجود آورده است که عبارتند از:

۱٫ تخریب طبیعت بکر و زیبایی صخره ای کوهستانی که ساخته دست طبیعت در طول میلیون ها سال گذر زمان است
۲٫ تغییر مسیر آب های زیر زمینی و فرو ریختن کانال برخی قنوات و خشک شدن چشمه ها بر اثر انفجارها و استخراج سنگ ها
۳٫ آلوده شدن آبها بر اثر مواد حاصل از برش سنگ‌های معدنی که با بارش برف باران وارد چرخه آب می‌شود و در طولانی مدت موجب غیر قابل شرب شدن آب چشمه ‌ها خواهد شد
۴٫ به خطر افتادن زندگی جانوری و فرار جانوران و پرندگان از محیط طبیعی روستا
۵٫ خاکه و پودر سنگ حاصل از برش سنگ ها به صورت گرد و غبار بر روی گیاهان و درختان روستا اثر گذاشته و نه فقط باعث خشک شدن درختان باغات و مزارع مجاور شده بلکه سبب ناباروری آنها نیز می شود
۶٫ شکل غارتگرانه استخراج سنگ نه تنها مناظر زیبای روستا را نابوده کرده، بلکه با ایجاد راه های موقت برای حمل سنگ با ماشین های سنگین خاک های طبیعی را به خاک های مرده تبدیل کرده است
۷٫ این معادن نه تنها در بهبود وضع معیشتی مردم کوچکترین نقشی نداشته بلکه باعث ایجاد اختلاف بین مدیران روستایی و مردم و مهاجرت برخی از اهالی از روستا شده است
۸٫ فعالیت شرکت‌های معدنی با تخریب مراتع و امکانات زیست محیطی منطقه پتانسیل‌های دامداری، کشاورزی، گردشگری، منابع غنی و مثمر‌ثمر طبیعی را به ویرانه تبدیل کرده است.
۹٫ انفجار، سرو صدای بولدزرها و لودر و چکش‌های ضربه زن موجب سلب آسایش و امنیت روحی و روانی ساکنان شده است
۱۰٫ آلودگی این معادن باعث کاهش و نابودی مشاغل بومی مانند دامداری و زنبور داری شده است
۱۱٫ فعالیت غیر استاندارد این معادن گاهی باعث مرگ و آسیب دیدگی کارگران آن شده می شود

در کل زیان این معادن برای روستا بسیار زیاد است و هیچ سودی برای مردم و اهالی نداشته و ندارد. ضمن مخالفت شدید و اعتراض به فعالیت این معادن در روستای کهنوش، باید گفت وسعت تخریب ها هر روز به دور از چشم مسئولان امر عمق و شدت می گیرد، غافل از این که اینجا یک سرمایه ملی است و همه در برابر آن مسوول هستند. انتظار می رود با تدبیر مسوولان از نابودی این منطقه بکر جلوگیری به عمل آید.

گفتنی است اگر به همین منوال پیش برود طولی نخواهد کشید که در آینده ای نزدیک تخریب مراتع و مزارع،  مسموم شدن آب‌های سطحی و زیرزمینی و از بین رفتن منابع آب و اکوسیستم طبیعی و شرایط زیست محیطی منطقه نابودی روستا و مهاجرت شدید مردم را شاهد خواهیم بود.