در بیمارستان سوسنگرد که هم بیمارستان بود و هم پادگان نظامی، مجروحی را عمل کرده و در اتاق ریکاوری مشغول بودیم.چند رزمنده وارد شدند. سرم را که بالا بردم دیدم شهید چمران هم جز آنان است؛ با لباسیهایی خاکی و لبانی خشکیده! شهید چمران گفت: من بعد از جنگ اگر زنده ماندم حتماً مقالهای در مورد شما مینویسم.