به گزارش نافع به نقل از انقلاب نیوز، در دنیای رایانه آنچه نوجوانان را شیفته خود می کند بازی های رایانه ای است که به پرمصرف ترین و مهمترین ابزار سرگرمی کودکان و نوجوانان در جهان تبدیل شده است. کودکان و نوجوانان ساعت ها وقت خود را صرف این بازی ها می کنند و وابستگی بیش از حد به این موضوع از منزوی شدن افراد شروع می شود و تا تاثیر گذاری آن روی تخیلات و رفتار ها ادامه می یابد.
بسیاری از خانواده های نگران وابستگی فرزندانشان به رایانه ها هستند اما سوالی که مطرح می شود این است که این موضوع چه تاثیراتی را در زندگی افراد دارد. یکی از این موارد افزایش پرخاشگری در کودکان است و این موضوع به مهمترین مشخصه بازیهای رایانهای که حالت جنگی در اکثر آن هاست بر می گردد. در طراحی جدیدترین و جذابترین بازیهای رایانهای حالت جنگی و خشونت به حد افراط استفاده میشود و اینکه فرد باید برای رسیدن به مرحله بعدی با نیروهای به اصطلاح دشمن بجنگد یکی از دلایل بروز خشونت در کودکان است.
موضوع دیگر افت تحصیلی است. شاید بتوان گفت هر چیزی که ذهن دانش آموزان را درگیر و از مسیر آموزش منحرف کند، یکی از عوامل افت تحصیلی محسوب می شود. با خصوصیتهایی که برای بازیهای رایانهای نام بردیم می توان بدون شک آنها از عوامل مؤثر در افت تحصیلی برشمرد چرا که وقت زیادی از دانش آموز را اشغال میکنند و فکر و ذهن او را درگیر مسائل غیرآموزشی میکنند. این مسئله در تنبل شدن ذهن کودک نیز بی تاثیر نیست چرا که در این بازیها کودک یا نوجوان با ساختنیها و برنامههای دیگران به بازی میپردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها را پیدا میکند، اعتماد به نفس او در برابر ساختنیها و پیشرفت دیگران متزلزل میشود. تصور بیشتر خانوادهها این است که در بازیهای رایانهای فرد مداخله فکری مداوم دارد، اما این مداخله فکری نیست، بلکه این بازیها سلولهای مغزی را گول میزنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت میدهند.
در نهایت این اعتیاد بیش از حد به بازی های رایانه ای منجر به منزوی شدن فرد نیز می شود. وقتی کودکان به انجام بازیهای رایانهای مشغول میشوند گذشت زمان را به هیچ وجه احساس نمیکنند و وقتی به خود میآیند که ساعتهای زیادی از وقتشان صرف این بازیها شدهاست. تحقیقات نشان میدهد کودکانی که دائما از بازی ویدئویی استفاده میکنند درونگرا میشوند و در جامعه، منزوی و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان میگردند.
این بازی ها جدای از تاثیرات روحی و روانی که بر روی کودک می گذارند صدمات جسمانی را نیز به همراه دارند که از مشکلات بینایی شروع می شود و تا معضلات چاقی که به تحرک کم کودک و یا نوجوان بر می گردد ادامه می یابد.
حالا با شناخت همه این مسائل و آثار مخرب وابستگی بیش از حد به رایانه نقش خانواده ها برای جلوگیری از این امر چیست؟ در ادامه به شیوه کاربردی در این خصوص اشاره می کنیم:
۱٫والدین باید تا حدی با بازیهای رایانهای آشنا باشند و بدانند که هر بازی برای چه سنی است. در این صورت میتوانند از کارشناسان کمک بگیرند.
۲٫ بهتر است والدین استفاده از بعضی بازیهای رایانهای را برای فرزندان خود مجاز کنند.
۳٫در خرید بازیهای رایانهای فرزندشان را راهنمایی کنند.
۴٫از آسیبهای بازیهای رایانهای مخرب برای فرزندشان صحبت کنند.
۵٫فرزندان باید بدانند که از رایانه هم مانند دیگر وسایل زنگی متعادل استفاده کنند. لذا به کودکان در ساعات معینی اجازهٔ انجام بازیهای رایانهای را بدهند .شاید برای دفعات اول آنان کمی مقاومت نشان دهند، اما به مرور زمان به نظم استفاده از رایانه عادت میکنند.
۶٫والدین زمان بیشتری را در کنار فرزندان خودشان بگذرانند. هر قدر صمیمیت و ارتباط صحیح بین فرزندان و والدین بیشتر باشد، زمینه استفاده از چنین بازیهایی کمتر فراهم میشود.
۷٫پروفسور پیرسون، روانشناس آموزش شورای شهر بیرمنگام معتقد است: بهترین راه حل، خارج کردن رایانه از اتاق کودک است.
۸٫استفاده از بازیهای فکری و معمایی یکی از راههای رشد خلاقیت و نوآوری بچهها است. بازیهایی که بیشتر سلولهای مغزی را به کار وادار و فکر آنان را درگیر کند.
۹٫بهتر است که گه گاهی والدین در انجام بازیهای رایانهای با کودکان خود همراه شوند و در مورد معایب و محاسن بازیها با آنها بحث و تبادل نظر کنند. بازیهای دسته جمعی اعضای خانواده میتواند به صمیمیت روابط آنان و ایجاد رقابت سالم در میانشان کمک کند.
۱۰٫.باید والدین و معلمان برنامه ریزی درستی در جهت استفاده کودکان و نوجوانان از بازیهای رایانهای در امر آموزش داشته باشند.
پایان پیام/م
دیدگاه شما