بالأخره چند ماه پیش شرکت حمل‌ونقل عمومی نیویورک، سامانه «اتوبوس‌زمان» را راه‌اندازی کرد. اتوبوس‌زمان برنامه‌ای است که توسط آن می‌توانید همه اتوبوس‌های شهر نیویورک را تحت نظر داشته باشید؛ به‌این‌معنی‌که روی هر اتوبوس، فرستنده جی‌پی‌اس نصب‌شده، سپس همه اطلاعات گردآوری شده و در یک سایت موبایلی نمایش داده می‌شود. کافی است مسیر مورد نظر را روی وب‌سایت مشخص کنید تا فهرستی از ایستگاه‌ها و فاصله اتوبوس‌ها از ایستگاه‌ها مشخص گردد. چنانچه یک ایستگاه خاص را وارد کنید، سایت به شما می‌گوید کدام اتوبوس‌ها به آن سمت در حال حرکتند و فاصله آن‌ها چقدر است.

خیلی هم برق از سر آدم نمی‌پرد. سال‌هاست که شهرهای دیگر چنین امکاناتی داشته‌اند. اما برای من که عمری را در محله بروکلین نیویورک گذرانده‌ام و رفت‌وآمدهایم با اتوبوس صورت می‌گیرد (چون با نزدیک‌ترین ایستگاه مترو بیش از یک و نیم کیلومتر فاصله دارم)، کارم بسیار راحت شده است. حال دیگر دوراهی دیرینه «آیا منتظر اتوبوس بمانم یا پیاده رفتن سریع‌تر است؟» وجود ندارد. هر وقت اتوبوس تاخیر داشت دیگر می‌دانم چقدر تاخیر دارد. حال می‌دانم آیا بهتر است در ایستگاه منتظر بمانم یا دو خیابان پایین‌تر بروم و در ایستگاه بعدی سوار شوم. هدررفت زمان و دردسرهایم بسیار کم‌تر شده است؛ سفرهای کوتاه را می‌توانم از پیش برنامه‌ریزی کنم و زمان انتظار برای اتوبوس را به حداقل برسانم. خلاصه کلام این‌که زمان زیادی از عمرم به من بازگردانده شده است.

این خدمت ساده کیفیت زندگی را متحول و دگرگون ساخته است. تنها چند ماه بیش‌تر از آن نگذشته اما فکر می‌کنم این فناوری آن‌چنان زندگی‌ام را تحت تاثیر گذاشته که برگشت به وضعیت سابق برایم غیرممکن است. در ایستگاه‌های مترو که هستم همه‌اش به این فکرم که کی برنامه قطارها هم مثل اتوبوس‌ها بیرون می‌آید تا این‌قدر گرفتار نشوم.

چقدر احساس خوبی به آدم دست می‌دهد وقتی به گوشی هوشمند خود نگاه کنی و با خود بگویی: این روند زندگی‌ام را متحول کرده است. دیگر لازم نیست یک گوشی، دوربین، دستگاه بازی و سامانه جی‌پی‌اس را جداگانه حمل کنید، همه این‌ها در گوشی‌های هوشمند جمع شده است. می‌توان روی اینترنت به دنبال مطالب موردعلاقه گشت، به همکاران ایمیل زد و فیس‌بوک و توییتر را چک کرد؛ این‌ها را همه می‌توانید در ساده‌ترین گوشی‌های هوشمند امروزی هم تجربه کرد. مزایا و منافع گوشی را به عینه حس می‌کنید؛ زمانی‌که برای نخستین‌بار یک گوشی هوشمند خریداری می‌کنید، پیش از خرید می‌دانید که تغییر و دگرگونی به زندگی‌تان راه می‌یابد.

اما از آن فناوری‌هایی که به چشم نمی‌آیند چه می‌دانید؟ چیزهای که به‌ندرت به فکر رسوخ می‌کنند و ممکن است در نگاه اول نادیده گرفته شوند. زندگی پر است از این ریزفناوری‌ها که کیفیت زندگی را بالا برده‌اند. این‌ها برایشان کنفرانس‌های مطبوعاتی آن‌چنانی گذاشته نمی‌شود و وقت تبلیغات بین مسابقات ورزشی مهم به آن‌ها داده نمی‌شود.
 

 

از این جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
•    «ای‌زی پس» (و سامانه های مشابه): بله، برای گذر از باجه عوارض کمی زمان می‌برد، اما در قدیم این زمان بسیار زیادتر بود و با این فناوری دیگر لازم نیست جیب خود را برای پول خرد زیرورو کنید.

•    «خودپرداز»: چند ماه پیش در صف دستگاه خودپرداز بودم و متوجه شدم که هیچ کس داخل بانک نیست. یک متصدی خانم را دیدم که سرش را از پنجره بیرون آورده و با دیدن صف طویل ما تعجب کرده بود که چرا با وجود خالی بودن بانک، همه در صف ایستاده‌اند و وقت خود را هدر می‌دهند.

•    «کالرآیدی»: خاطرتان هست زمانی‌که باید گوشی را برمی‌داشتید تا بفهمید چه کسی پشت خط است؟ حال فقط کافی است به صفحه نگاه کنید و می‌توانید پیام‌گیر صوتی را به استقبال افرادی بفرستید که نمی‌خواهید با آن‌ها صحبت کنید.

 اگر شما هم کمی فکر کنید، موارد دیگری را هم پیدا خواهید کرد که اگرچه به ظاهر فناوری‌های کوچکی هستند، اما زندگی امروز ما بدون آن‌ها شاید قابل تصور هم نباشد. کافی است همین یکی دو نسل پیش را در نظر بگیرید تا قدر این فناوری‌های جدید را بدانید.

منبع:سافت گذر