به گزارش نافع، البته بايد توجه داشته باشيم که مقام معظم رهبري کرارا در رابطه با موضوع فرهنگ و ارزش ها و هنجارهاي ديني و ملي هشدارهاي جدي را تحت عنوان هاي مختلف مانند: شبيخون فرهنگي، جنبش نرم افزاري، جنگ نرم، تهاجم فرهنگي، سبک زندگي و مرجعيت زدايي از غرب به مسئولان گوش زد فرموده اند، تا اينکه ايشان امسال را هم در رابطه با اين امر مهم نام گذاري کردند تا برخي از مسئولان را از رخوت و کم کاري در اين حوزه آگاه کنند اما گاها همه مشکلات ناشي شده  از کم کاري و عدم برنامه ريزي در حوزه فرهنگ نيست.

با شرايط حاد حاکم در حوزه فرهنگ و تمرکز کشورهاي غربي براي جايگزين کردن فرهنگ غربي به جاي فرهنگ بومي مردم ايران، بايد مسئولان اقداماتي در همان سطح انجام دهند؛ و "در مقابل فرهنگ مهاجم، بدترين کار، انفعال است؛ زشت ترين کار، انفعال است؛ خسارت بارترين کار، انفعال است. فرهنگ مهاجم نبايد ما را منفعل بکند؛ حدّاکثر اين است که بگوييم خيلي خب، ما در مقابل اين نمي توانيم يک حرکتي انجام بدهيم، امّا منفعل هم <br>نمي شويم. منفعل شدن و پذيرفتن تهاجم دشمن، خطايي است که بايستي از آن پرهيز کرد."(بيانات مقام معظم رهبري در ديدار با اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي 1392/09/19)

آيا مي توانيم جلوي امواج رسانه اي را بگيريم؟ يا آن كه بايد با ارتقاي سطح سواد رسانه اي و ارتقاي آگاهي هاي خود درك بهتر و مناسب تري از رسانه ها و پيام هايي كه به ما مي رسد فراهم كنيم .

امروز در اغلب كشورهاي دنيا از جمله انگلستان، استراليا، فنلاند، دانمارك، سوئد، فرانسه، آلمان، هلند،روسيه، كانادا، آمريكا، آفريقاي جنوبي، مالزي و ژاپن، آموزش سواد رسانه اي را در پايه هاي مختلف تحصيلي به صورت جدّي دنبال مي كنند.

اين در حالي است كه در ايران، ما نه تنها با فقر ادبيات در اين موضوع مواجه هستيم، بلكه حتي ضرورت پرداختن به موضوع سواد رسانه اي را نيز جدي نگرفته ايم.در حال حاضر، ابزارهاي نظارت سنتي ديگر كارايي چنداني ندارند و بايد جاي خود را به شيوه ها و ابزارهاي جديدي بسپارند كه با توانمند سازي مخاطبان در مقابل آثار سوء رسانه ها به آنها مصونيت بيشتري مي بخشند. سواد رسانه اي يكي از كارآمدترين و مطرح ترين شيوه هاي نظارتي است كه موجب مي شود مخاطب منفعل به مخاطب فعال و گزينشگر تبديل شود و كمتر تحت تاثير پيام هاي رسانه اي قرار گيرد.بنابراين كاملاً مشهود است كه سواد رسانه اي لزوماً اين نيست كه مخاطب بداند با رسانه ها چگونه برخورد كند، بلكه او بايد بتواند اهداف و تأثيرات رسانه ها و چگونگي دستكاري افكار توسط آنها را كسب كند. به عبارت ديگر سواد رسانه اي نوعي مهارت شناختي به مخاطبان مي دهد.در دنياي ارتباطي و رقابتي امروز،سواد اطلاعاتي يكي از نيازهاي اصلي هر انسان و جامعه اي مي باشد و آن پي بردن به اين واقعيت است كه دانش يعني قدرت.

پذيرش اين اهم به تنهايي كافي نيست؛ بلكه يك فرد بايد بداند در اقيانوس عميق و بسيار گسترده اطلاعات به عنوان مثال در اينترنت دنبال چه موضوعي مي گردد و چگونه مي تواند آن را به دست آورد. امروز حجم اطلاعات آن قدر سرسام آور است كه حتي پي بردن به صحت و يا سقم يك موضوع براحتي امكان پذير نيست.انسان به عنوان يک موجود آگاه و اجتماعي در انجام کارها، منافع مادي و معنوي خود  را در نظر گرفته و سپس به انجام آن کار مبادرت مي کند. بعيد است شما دست به کاري بزنيد که حساب سود و زيان آن را از ابتدا محاسبه نکرده باشيد.

اين موضوع در نحوه کار و استفاده از  رسانه ها نيز قابل پيگيري است .يعني زماني که قرار است از رسانه اي خاص نظير اينترنت ، تلويزيون ، ماهواره و ... استفاده شود بايستي شخص کاربر احساس کند که در اين رابطه متقابل به منفعتي دست خواهد يافت . زماني که ما در بزرگراه هاي اطلاعاتي در حال حرکت هستيم اين ميزان سواد رسانه اي ماست که  به ما مي گويد  چه مقدار از وقتمان را در چه سايت ها و چه مقدار از آن را در چت روم ها بگذرانيم .بنابراين هدف سواد رسانه اي تنظيم يک رابطه منطقي و مبتني بر هزينه – فايده است. يعني بر اين اساس پي مي بريم که شخص در قبال وقت و هزينه اي که صرف استفاده از اين رسانه ها کرده است چه چيزهايي  را به دست آورده و چه چيز هايي را از دست داده است .

همچنين سواد رسانه اي توانايي دسترسي به پيام را براي مخاطبان فراهم مي کند . اين مهارت شامل توانايي در رمزگشايي پيام ها ، مکان يابي براي دسترسي به اطلاعات و توانايي استفاده از  تکنولوژي هاي نوين ارتباطي  نظير کامپيوتر و اينترنت مي باشد .افرادي كه در سطوح پايين سواد رسانه‌اي جاي دارند، درباره رسانه‌ها نيز ديدگاهي ضعيف و محدود دارند. ساختارهاي دانش اين عده، كوچك‌تر، سطحي‌تر و كمتر سازمان‌يافته هستند.

چنين ساختارهايي نيز ديدگاهي نامناسب براي تفسير معني يك پيام رسانه‌اي فراهم مي‌آورند. همچنين اين افراد بنا بر عادت، به استفاده از مهارت‌هاي خود تمايل چنداني ندارند. از اين‌ رو، مهارت‌هاي ايشان پيشرفت نمي‌كند و به كارگيري موفقيت‌آميز آنها نيز برايشان دشوارتر مي‌شود.

انتهای پیام/ح