به گزارش نافع به نقل از دانا، محمد نورزوزی در یادداشتی نوشت:
سکوت نسبت به انحراف از افکار و نظریات رهبر یک انقلاب از ناحیه هر کس نادیده گرفته شود از ناحیه کسانی که داعیه دار همراهی و استقامت در کنار آن رهبر در سال های سخت مبارزه برای پیروزی هستند به هیچ وجه قابل اغماض نیست.
آقای هاشمی رفسنجانی را همه به عنوان شخصیتی می شناسند که در پرونده سیاسی وی همراهی با امام خیلی چشمگیر است و همین سابقه درخشان موجب شده که انتظار از ایشان برای پاسخ به شبهات و انحرافاتی که نسبت به سیره و باورهای امام راحل پیش می آید بیشتر از دیگرانی باشد که بعد از آقای هاشمی به صف مبارزین با رژیم ستمشاهی پیوستند.
البته تفسیرهای نادرست و التقاطی از افکار و نظریات حضرت امام(ره) در بازه زمانی پس از فوت ایشان کم نبوده اما مواردی که اخیراً و با فاصله کوتاهی از سوی برخی چهره ها صورت گرفته این سوال را در ذهن نگارنده مطرح کرد که چرا ایشان که مدام به مناسبت های مختلف و با گروه های مختلف به ایراد سخنرانی می پردازند هیچ سخنی درباره این تفسیرهای ناصواب و غیرواقعی از رویکردهای سیاسی و مذهبی امام راحل نمی گویند تا پایانی بر این شبهات باشد. و مطمئناً وقتی این سکوت به درازا بکشد حمل بر تایید آن تفاسیر می شود.
اولین سکوت آقای هاشمی بعد از حمله آیت الله موسوی تبریزی به شورای نگهبان در تاریخ 2/12/92 بود که مدعی شد «موضوع احراز صلاحیت در شورای نگهبان بعد از فوت حضرت امام صورت گرفت و ما شاهدیم که آنان در محافل خصوصی که خود چه می‌گفتند و چرا این مسئله را به وجود آوردند».
البته دیگران طبق اسناد معتبر از صحیفه امام(ره) پاسخ این شبهات دبیر مجمع محققیق و مدرسین حوزه علمیه قم را دادند و در این نوشتار نیازی به بازگویی مجدد آن نیست، اما نکته مهم این است که چرا آقای هاشمی که سخنانش برای خیلی از روحانیون و سیاسیون نافذ است سکوت را بر روشنگری ترجیح دادند؟!
سکوت بعدی بعد از حرف های فائزه هاشمی در تاریخ 5/12/92 صورت گرفت که در اظهار نظری قابل تامل گفت: «زنان قبل از انقلاب وضعیت بهتری داشتند»؛ اظهاراتی که متاسفانه هنوز از سوی پدرشان موضعی که نشانه رد این اظهارات باشد صورت نگرفته!
محض یادآوری به کسانی که می خواهند تاریخ این مملکت را تغییر دهند مخصوصا آقای هاشمی - البته برای اینکه تا دیر نشده به این حرف های دخترشان واکنش نشان دهند - باید تاکید کرد در دوران محمدرضا شاه پهلوی به قصد به فسادکشیدن دختران و پسران این مملکت طرح های بسیاری ارائه می شد که خط بطلانی بر این ادعاهای دختر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است؛
به این سخنان حضرت امام دقت کنید: «هیأت حاکمه به جای اینکه برای اقتصاد ایران... فکری بکند، به کارهای مخرب، مثل آنچه گفته شد و نظایر آن، دست می‏زند؛ از قبیل استخدام زن برای دبیرستانهای پسرانه و مرد برای دبیرستانهای دخترانه، که فساد آن بر همه روشن[است]....»(صحیفه امام ج1ص413)
با توجه به این فرمایشات امام راحل سوالی که در ذهن هر منتقد دلسوزی شکل می گیرد این است که خانم فائزه هاشمی چه انتظاری از جمهوری اسلامی دارد که اگر برآورده شود وضعیت زنان بهتر از رژیم شاهنشاهی می شود؟ ایشان که مقید به استفاده از چادر برای خود هستند و آن را حجاب برتر می دانند چرا؟!
به این بخش از سخنان امام راحل درباره فساد رژیم سابق نیز توجه کنید: «اگر نفوذ روحانیین باشد نمی‌گذارد که دختر و پسر با هم در آغوش هم کشتی بگیرند - چنانچه در شیراز شده است! اگر نفوذ روحانیون باشد نمی‌گذارد که دخترهای معصوم مردم زیر دست جوانها در مدارس باشند. اگر نفوذ روحانیون باشد نمی‌گذارد که زنها را در مدرسه مردها ببرند، مردها را در مدرسه زنها ببرند و فساد راه بیندازند.(صحیفه امام ج1ص418)
نکته مهم در این فراز از سخنان حضرت امام تاکید ایشان بر نقش و نفوذ روحانیون در جلوگیری از انحراف و سوق دادن جامعه به اعتدال است. بی شک آقای هاشمی از نفوذ لازم در جمهوری اسلامی برخوردارند تا بتوانند جلوی این کجروی ها را بگیرند؛ بنابراین انتظارمان از ایشان این است که به استفاده از الفاظی مانند افراطی و تندرو نسبت به برخی که در این یادداشت بنای پرداختن به آن را نداریم بسنده نکنند بلکه با استفاده از نفوذی که همه می دانیم نقششان را در پاسداری از آرمان های امام راحل ایفا کنند. تنها در این صورت است که افراطیون و تندورهای مد نظر ایشان قابل شناسایی خواهند بود.