به گزارش نافع به نقل از رودآور، امیرمحمدعبداللهی دانش آموز مبتکر تویسرکانی توانسته است در مسیری اقتصاد مقاومتی به فکر چاره ای برای بازیافت زباله های مدرسه خود  و وارد کردن آن به چرخه محیط زیست بیافتد.

مواد پلاستیکی از جمله موادی هستند که وقتی وارد چرخه حیات می شوند سال های طولانی نیاز است تا تجزیه شده و به خاک تبدیل شوند.از جمله این مواد پلاستیکی لیوان های شیری است که به صورت گسترده هر ساله در مدارس توزیع می شود.

امیرمحمدعبداللهی دانش آموز مبتکر تویسرکانی است که در کلاس ششم درس می خواند.او برای اولین بار در مدرسه خود لیوان های شیر را جمع آوری کرده و توانسته ان ها را بازیافت و به مواد جدیدی تبدیل کند.با این کار از هدر رفتن منابع های سودمند و سرمایه های ملی جلوگیری می کند و و مصرف مواد خام و انرژی را کاهش می دهد.

او می گوید: لیوان های شیر یا ظروف یک بار مصرف ۵۰۰ سال طول می کشد تا بازیافت شوند .به این دلیل به فکر افتادم که لیوان های شیر را که در مدرسه مان توزیع می شود را جمع آوری کنم تا با مخلوط کردن زباله ها با ماسه و سپس حرارت دادن آن ها ماده ای شبیه بتن تولید شود.

این دانش آموز خلاق علاوه بر طرح بازیافت لیوان های شیر ابتکارات جالبی نیز دارد که توانسته در مسابقات استانی و کشوری بدرخشد.

سه رتبه اول استانی در جشنواره جابربن حیان و در جشنواره فناوری و اطلاعات رتبه سوم کشور را به دست آورده است.

عبداللهی به همراه دوست خود محمد جواد رشیدیان درمسابقات راکت‌های آبی، سال سوم ابتدایی مقام اول کشور را کسب کردند. و در اردیبشهت ماه امسال نیز با تغییراتی که در راکت خود انجام دادند در مسابقات راکت‌های آبی در قطب سه، در بین هشت استان مقام دوم را به دست آورند.

روزانه ۵۰ هزار تن زباله در کشور تولید می شود که به ازای هر خانوار ۶۵۰ گرم است که با مدیریت صحیح بازیافت زباله بخش زیادی از سرکایه های ملی به کشور باز می گردد.

در بسیاری از کشورهای دنیا که ارزش واقعی زباله در عین حال خطر بی توجهی آن شناخته شده است، شیوه های گوناگونی برای بازیابی و استفاده از چند باره از زباله ها مورد استفاده قرار می گیرد.

در حال حاضر در چین و کشورهای شرق آسیا کارخانه های بزرگ بازیافت زباله  وجود دارد که این کارخاه ها با احیا پسماندها، مواد خام لازم برای واحدهای تولیدی دیگر که محصولاتشان بازار جهانی دارد فراهم می کنند.

تولید کفش، کاغذ، ورق های فلزی و هزاران چیز دیگر از زباله، در واقع حلقه دوم چرخه تولیدی و اقتصادی عظیمی است که بر پایه ارزش شناسی زباله به وجود آمده است.

در این چرخه عظیم که جمع آوری پسماندها آغاز می شود و به مرحله بازیافت و تولید مواد اولیه می رسد و از آنجا به تولید کالاهای جدید می انجامد، همه چیز تولید می شود. امروزه در زندگی هر یک از ما چیزهایی وجود دارد که بسیار هم برایمان با ارزش و دوست داشتنی هستند در حالیکه این اشیا ارزشمند از زباله هایی ساخته شده اند که د رشکل اولیه شان کثیف، متعفن و چندش آور هستند.

ارزش زباله در چرخه اقتصادی برخی از کشورها چنان بالاست که اندیشه واردات زباله به عنوان ماده خام به طور جدی ذهن کارشناسان اقتصادی و مسولین کشورهای پیشرفته را به خود مشغول کرده است.

امید است مسئولین ذی ربط با بهره مندی از فکر و ایده مخترعین جوان کشور راهکارهای متعددی برای بازیافت زباله به کار برند تا بتوان از همین زباله هایی که به اصطلاح کارایی ندارند در اقتصادی مقاومتی گامی بردارند.