به گزارش  نافع به نقل از ایسنا، سخن از صادق گودرزی است. پسری که روزگار بر وفق مرادش نبوده و خیلی زود با آرزوهایش وداع کرد.

کشتی گیری که در ویترین افتخارات خود عناوینی چون نقره المپیک، نقره و برنز جهان، طلای بازیهای آسیایی گوانگجو و نقره جوانان جهان را جای داده است.

گودرزی در رقابت های المپیک 2012 لندن به مدال نقره دست یافت، پس از پایان این رقابت ها روزهای خوبی را تجربه نکرد. او در حالی که در آمادگی به سر می برد، مدتی دچار مصدومیت شد و بعد از بازگشت هم در لیست ملی پوشان اعزامی به مسابقات جهانی بوداپست قرار نگرفت تا عزت الله اکبری به جای او راهی مجارستان شود.

در ادامه گودرزی که دیگر ملی پوش به حساب نمی آمد، جواز حضور در مسابقات لیگ برتر کشتی را به دست آورد و با پیوستن به تیم خونه به خونه بابل امیدوار بود تحت هدایت دوست و هم تیمی خود در تیم ملی یعنی رضا یزدانی بار دیگر به دوران اوج بازگشته و پیراهن تیم ملی را به دست آورد اما دریغ از اینکه اوج ناکامی گودرزی در همین لیگ برتر رقم خواهد خورد.

گودرزی که چند وقتی بود احساس درد می کرد به یکباره متوجه شد که همان درد، کار خودش را کرده و بخاطر تشدید مصدومیتش و البته به دلیل لخته خونی که در نخاع وی دیده شده باید برای همیشه کشتی را کنار بگذارد.

بلافاصله بعد از این ماجرا پزشکان اعلام کردند که صادق باید عمل کند. ابتدا گودرزی سعی کرد زیر بار عمل نرود چراکه فکر می کرد اگر عمل نکند امکان بازگشتش به کشتی وجود دارد اما بعدها به این نتیجه رسید که امکان بازگشت به کشتی به هیچ وجه وجود ندارد!

حالا که صادق گودرزی با خداحافظی از دنیای کشتی کنار آمده، تصمیم گرفته عمل هم نکند. چرا که می گوید وضعیتش بهتر شده و با استراحتی که بعد از مصدومیتش داشته، از دردش هم کاسته شده است.

"گودرزی" در گفت و گو با خبرنگار ایسنا افزود: باور کنید کنار گذاشتن کشتی برای من که از هفت سالگی در این رشته ورزشی بوده ام سخت و دردناک است اما باید با واقعیت ها کنار آمد. من دیگر کشتی گیر نیستم و می خواهم خودم را برای تجربه یک زندگی جدید مهیا کنم.

وی تصریح کرد: خوشبختانه آخرین عکس هایی که از من گرفتند نشان می داد که خون مردگی روی مهره های نخاع کمتر شده و خود من هم احساس می کنم که از دردم کاسته شده است.

دارنده‌ی سه مدال نقره و برنز جهان در ادامه خاطرنشان کرد: پزشکان به من چند هفته استراحت مطلق تجویز کردند که همین امر سبب شد وضعیتم مساعد شود. اما از همان ابتدا که پدرم با چند پزشک صحبت کرد همه آنها با قاطعیت اعلام کردند که دیگر نمی‌توانم کشتی بگیرم.

گودرزی اضافه کرد: همه می دانند که به کشتی چقدر علاقه دارم. 12 سال این ورزش را حرفه ای کار کردم و حالا خیلی سخت است که با آن راحت وداع کنم اما چاره ای وجود ندارد. شاید در لباس مربی گری این حرفه را ادامه دادم چون واقعا دور بودن از تشک کشتی غیرقابل تحمل است.

وی در پایان یادآور شد: من از بچگی با کشتی بوده ام و هرچه دارم از این ورزش است. زندگی ام را مدیون کشتی هستم و به این ورزش بدهکارم، اما دوست دارم اگر روزی مربی شدم به عنوان یک سرباز کوچک به کشور خدمت کنم.