به گزارش نافع، محرّم، فروردین جانهاست و بهار ایمان های سست شده و طراوت اندیشه های مرده و افسرده و خوابیده.

محرّم، وجدان همیشه بیدار تاریخ، و گلوی هماره فریادگر زمان است.

محرّم، ماه پاسداری از حرمت انسان است.

محرّم، حریم ایمان و حصار قرآن است.

حسین(علیه السلام) پیامهای شفابخشش را، همه ساله بر بالهای سرخ شهادت می نویسد و پیک های رهایی را بر موجهای محرّم و عاشورا سوار می کند.

تاسوعا روز بیعت با غیرت و مردانگی است. روز وفاداری و پایبندی به عهد و پیمان.

تاسوعا روز بیعت با کسی است که تمام وجودش را فدای مولایش کرد.

تمام دنیا دست‌هایت را می‌شناسند. تو را همه با دست‌هایت می‌شناسند.

دست‌هایت، برکت عشق را در سفره‌های عاشقان می‌نهند.

دستت را بردار و پشتوانه دریاها کن تا بر موج‏ها بیاشوبند و شجاعتت را به پیشانی صخره ‏ها بکوبند.

زانو نزن، بگذار تا جان در رگ‏هایت جاری است، ایستاده باشی؛ قامتت، ستونی است امید حسین را؛ ستونی است استوار.

زانو نزن تا دشمنان، هلهله زانو زدنت را به گور ببرند.

آه، دوباره صدای توست که در بیابان‏های نینوا پیچیده است و هنوز بوی عشق می‏دهد.

«قسمت این بود که با عشق تو پرواز کنم     و خدا خواست که بی دست و سر آغاز کنم»

سربلندی، از شانه‏ های تو وام می‏گیرد.

به راستی عَلَمت را بر کدامین قله به اهتزاز درآوردی که بعد از سال‏ها، هنوز تمام کوه‏های عالم به این بیرق همیشه سرخ، سوگند می‏ خورند؟

و امروز عزاداران شهرستان ملایر با ذکر نام «یااباالفضل» لرزه بر اندام قابیلیان انداختند و همچون علمدار کربلا با ذکر «لبیک یاحسین» بیعتی دوباره با مولایشان بستند.