همشهری نوشت: لیلی با من است، به‌عنوان چهارمین فیلم بلند سینمایی کمال تبریزی، آن‌قدر در زمان خودش خبرساز بود که به مهم‌ترین فیلم کارنامه‌ی سینمایی‌اش تبدیل شد. او برای اولین‌بار با جسارت وارد موضوع جنگ و دفاع مقدس شد و تصویر دیگری از جبهه را نشان داد.

تبریزی با به تصویر کشیدن شخصیت «صادق مشکینی»، نشان داد یکی از حس‌های مشترک تمام انسان‌ها، ترس است. ترس و ترس از مرگ، یک احساس طبیعی است و در همه می‌تواند وجود داشته باشد؛ به‌خصوص در کسانی که با ایثار و رشادت در جبهه‌های جنگ، برای دفاع از میهن، جانشان را به‌خطر می‌اندازند.

او با طنز ظریفش، شوخی‌های خدا را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد خداوند چه‌طور یک نفر را از جایی به جای دیگر می‌کشاند تا قابلیت‌های نهفته‌ی او را آشکار کند.

بازی بی‌نظیر پرویز پرستویی نیز، به‌عنوان بازیگری که هم در فیلم‌های طنز و هم در فیلم‌های جدی، همیشه خوب ظاهر می‌شود و بازی متفاوتی ارائه می‌دهد، به جذابیت‌های این فیلم تاریخی اضافه کرده است.

آپاراتچی پیشنهاد می‌کند حتی برای چندمین‌بار، تماشای فیلم «لیلی با من است» را که دوباره وارد شبکه‌ی نمایش خانگی شده، از دست ندهید.