به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نافع، آیا این که یکی شما را قلقلک بدهد با این که به شما غذای تند بخورانند، فرق دارد؟ لااقل از دید لب شما، تفاوت چندانی ندارد! تحقیق جدیدی نشان داده که فلفل سیچوان، همان اعصابی را تحریک می کند که هنگام یک «نوازش ملایم» تحریک می شوند.
به نقل از خبرآنلاین و به گزارش نشنال جئوگرافیک، پژوهشگران انستیتوی عصب شناسی شناختی یونیورسیتی کالج لندن دریافته اند احساسی که مردم هنگام خوردن قلقل سیچوان (نوعی چاشنی غذایی که در خیلی از غذاهای شرق آسیا استفاده می شود) تجربه می کنند، همان حسی است که وقتی یک دستگاه لرزاننده را که با فرکانس خاصی در حال کار است به لب خود بچسبانند، تجربه می کنند.
نوبوهیرو هاگورا، نویسنده اصلی مقاله این تحقیق، می گوید: «فلفل همان داده هایی را به مغز می فرستد که حسگرهای پوستی در تماس با یک لرزاننده می فرستند. این مقاله با عنوان کنایه آمیز لرزش غذا ، در مورد ارتباط واقعیت فیزیکی و چیزی که ما در عمل حس می کنیم، توضیح می دهد. پژ وهش ما تنها یک مثال جالب از حالتی است که در آن چیزی که ما احساس می کنیم با چیزی که در عمل اتفاق افتاده، تفاوت دارد. در خیلی از موارد، توضیح تفاوت بین حس و واقعیت تنها با درک این که چگونه سیستم عصبی داده های جهان بیرون را به مغز می فرستد، امکان پذیر است» .
پژوهش های قبلی نشان داده اند که دیگر غذاهای تند مانند فلفل چیلی و روغن خردل هم رشته های عصبی مرتبط با درد و گرمای فیزیکی را فعال می کنند. و تحقیقات بر روی حیوانات نمایانگر این هستند که ترکیب شیمیایی تند موجود در فلفل سیچوان (سانشول) ، اعصاب «نوازش ملایم» سیستم عصبی را تحریک می کند. در نتیجه هاگورا و همکارانش تلاش کردند تا دریابند که آیا سانشول، چنین حسی را در انسان هم بر می انگیزد یا خیر.
چه حسی؟
آنها برای این کار نیاز به چند داوطلب شجاع داشتند. از ۲۸ داوطلب خواسته شد که توضیح دهند وقتی یک محلول فلفل به لبشان زده می شود، چه احساسی دارند. بیشترین پاسخ «قلقلک» بود، و بعد از آن هم «سوختن» !
سپس از آنها خواسته شد که انگشتشان را روی یک دستگاه بگذارند و در سرعت های مختلف دستگاه، احساس خود را با حس قلقلک بر روی لب خود مقایسه کنند.
پژوهشگران با دانستن این مسئله، دستگاه را بر روی لب شرکت کنندگان در آزمایش قرار دادند و آن را در سرعت ۵۰ هرتز تنظیم کردند، و همان طور که پیش بینی می کردند، شرکت کنندگان گفتند که احساس کرده اند که انگار یک فلفل سیچوان بر روی لبشان گذاشته اند. به این ترتیب می شد چنین نتیجه گرفت که احساس قلقلک با اعصاب حسگر نوازش ملایم ارتباط دارد، ولی آنها می خواستند به اطمینان برسند.
در نتیجه در آخرین مرحله پژوهش، آنها ماشین را برای یک بازه طولانی تر روی لب داوطلبان قرار دادند تا از حسگرهای عصبی حساسیت زدایی کنند، و با خسته کردن این حسگرها، کاری کنند که این اعصاب احساس کنند که انگار دستگاه در حال خاموش شدن است. پس از آن، آنها فلفل را استعمال کردند. اگر دستگاه لرزاننده، همان اعصاب را تحریک کرده بود، پس از خسته شدن اعصاب، فلفل کمتر تند به نظر می رسید.
هاگورا گفت: «این دقیقا همان چیزی است که یافتیم. به این ترتیب، می توانیم با اطمینان بگوییم که فلفل سیچوان و قلقلک، مسیر مشترکی را در راه رسیدن به مغز می پیمایند» .