ای محرم مگر از محشر جانانی تو
آمدی تا دگرباره به فریاد آیی
اهل‌دل از قدمت جان دگر می‌گیرند
آن‌چنان داغ عزیزان به دلت هست هنوز

دشت خونین کفنان داری و آیینه حق
در حریم حرمت حرمت صد حج قبول
تو چو ماه رمضانی که هم از تشنه‌لبان
کشتی نوح بقا باشی و صد موج حیات

خنده بر آل علی تا به ابد تلخ بود
تو نه ماهی که رهی از در ناسوت ازل

اشک می‌بارد و از سینه فغان برخیزد

بهر ما بازبخوان زان که تو شاهد بودی                     

یا که احیای دگرباره انسانی تو

یا که خود شمع شبستان غریبانی تو

که مسیحا نفس عالم امکانی تو

محرم عشق و سیه‌پوش عزیزانی تو

وعده عید دگرباره قربانی تو

که تو خود کعبه عشاق دلیرانی تو

بانگ افطار دل ظهر شهیدانی تو

مأمن امن دل از ورطه طوفانی تو
زان که بر آل عبا ماه پریشانی تو
تا به ایوان و لب کوثر رضوانی تو
تا به محشر همه را شاهد ایمانی تو

ذبح امبر به همان آیه قرآنی تو