حرف برای گفتن زیاد داریم. .... از ابتدای زندگی سیاسی مسیرم روشن است هیچوقت پادگانی فکر و عمل نکردم.جزو افرادی هستم که حقوق  خواندم، من سرهنگ نیستم. حقوقدان هستم. .... همیشه روبروی افراطیون ایستادم و طرفدار آزادی بیان و مخالف افراط و تفریط بوده‌ام.»

روحانی در آیین بازگشایی دانشگاهها در ۲۳ مهر ۱۳۹۲ نیز به لزوم نقادی دانشجویان اشاره کرد و گفت:« نقد دانشجویان همان قدر زیباست که حمایت آنها زیباست، مگر نقد، حمایت نیست، نقد از دولت و دولتمردان نعمت بزرگی است که باید برابر آن با کمال تواضع سر فرود آورد»پ

اما برخورد با دانشجویان در اعتراض به بازگشایی سفارت انگلیس و همچنین روایت شاهدان عینی از آن ماجرا بیش از آنکه زمینه ساز فضای آزادی بیان باشد؛ تداعی کننده حمله گازنبری به آزادی بیان است که مستند کوتاه «گازانبر آزادی» تلاش کرده گوشه ای از آن را به تصویر بکشد.

روحانی در کنفرانس خبری اخیر خود نیز گفته بود: «دولت بر این باور است که نسل جوان یک سرمایه بسیار عظیم و بزرگی هستند مخصوصاً اینکه امروز جوان‌های ما در دانشگاه‌ها فعال هستند و بیش از ۴ میلیون دانشجو در کشور حضور دارند که باید فضا و زمینه را برای حضور و فعالیت آنها آماده کنیم، فکر می‌کنم در محیط دانشگاه و محیط های علمی، فضای بهتری بوجود آمده است و امروز دانشجویان ما در یک محیط بانشاط تری در دانشگاه‌ها فعال هستند.

لازم به ذکر است برخورد با دانشجویان در دولت روحانی برای اولین بار نیست و علاوه بر اجازه ندادن به نقادی رئیس جمهور در جلسه ۱۶ آذر ۹۳، برخورد با دانشجویان در ۱۴ خرداد ۹۴ در حرم امام به جرم گفتن «مرگ بر آمریکا» و ضرب و شتم دانشجویان شیرازی در تجمع ارائه فکت شیت و اتفاقات بسیار دیگر را نیز باید اضافه کرد.