به گزارش نافع، «حسین شاه‌حسینی» اول خرداد سال ۱۳۲۷ همزمان با ولادت سالار شهیدان امام حسین بن علی (ع) در همدان به آمد. وی به‌دلیل علاقه زیاد به قرآن و عترت رسول‌الله (ص)، از کودکی گرایش شدیدی به جلسات مذهبی و مراسم‌هایی که به یاد و نام ائمه اطهار (ع) برگزار می‌شد، داشت.

«حسین» با سپری کردن دوران تحصیل تا مقطع دبیرستان و اخذ دیپلم از مدرسه «امیر کبیر» همدان، سال ۱۳۴۷ به استخدام نیروی هوایی ارتش درآمد. آشنایی او با قرآن و اهل بیت (ع) از یک طرف و مشاهده فساد حاکم بر حکومت پهلوی و ظلم و ستمی که از سوی حکومت طاغوت به مردم می‌شد ازسوی دیگر، باعث شد او درون ارتش مبادرت به تشکیل هسته‌های تبلیغات اسلامی کند، درحالی که این کار با توجه به جو حاکم بر جامعه و ارتش آن زمان، در دید مردم عادی برابر با خودکشی بود.

جلسات مخفیانه‌ای که تشکیل می‌داد، راهی برای آگاهی دادن به همکاران و مردم نسبت به مسائل و اتفاقاتی که در جریان بود و تبعات جبران‌ناپذیر کار‌های خلاف شرع حکومت شاهنشاهی بود. فعالیت‌های «حسین» در پایگاه هوایی همدان نتیجه داد و موجب ایجاد جو فکری و انقلابی بین کارکنان این پایگاه شد و تا آن‌جا پیش رفت که کارکنان آن علیه حکومت شاه خائن دست به اعتصاب غذا زدند.

با وجود شبکه اطلاعاتی خیلی قوی ساواک و ارتش که زیر نظر مستشاران آمریکایی و اسرائیلی اداره می‌شدند، عامل اصلی این اتفاق مهم و پخش اطلاعیه‌ها و اقدامات انقلابی در پایگاه هوایی همدان که کسی جز «حسین» نبود، شناسایی نشد. او در مبارزات انقلاب تلاش‌های زیادی کرد که در صورت آشکار شدن هر یک از کارهایش علیه حکومت شاه، حکم اعدام برای او حتمی بود.

وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همزمان که در پایگاه سوم شکاری همدان مشغول خدمت بود، به فرماندهی عملیات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همدان نیز منصوب و برای انجام هر مأموریت خطرناک پیش‌قدم شد و بار‌ها و بار‌ها تا یک قدمی شهادت رفت، اما تقدیر الهی بر زنده ماندنش بود.

این درحالی بود که توطئه‌ها برای به شکست کشاندن انقلاب اسلامی  نیز شروع شد و منافقین و گروهک‌ها دست به انجام اقداماتی نظیر ترور، بمب‌گذاری، خرابکاری، ایجاد جنگ داخلی پنج استان کشور و... می‌زدند.

با آغاز اغتشاش و نا آرامی در کردستان که توسط گروهک‌های وابسته به دشمنان مردم ایران صورت گرفت، «حسین» به آن‌جا رفت تا در مقابل آن‌ها ایستادگی و از دستاورد‌های انقلاب اسلامی و مردم کردستان پاسداری کند؛ بنابراین در مدت حضورش در کردستان با طراحی و اجرای عملیات نظامی، ضربات خرد کننده‌ای به عوامل بیگانه در این منطقه وارد کرد.

تقوا و شجاعت و صد‌ها خصلت بزرگ دیگر از او فرماندهی بزرگ و جنگجویی شجاع ساخته بود. فرمانده‌ای که سر انجام در هفدهم اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در منطقه «صلوات‌آباد» کردستان در حال انجام ماموریت و تعقیب ضد انقلاب بر اثر گلوله دشمن، تکبیرگویان به شهادت رسید.

«حسین شاه‌حسینی» از شهادتش در این عملیات آگاهی داشت و آخرین وصایایش را لحظاتی قبل از عملیات نوشته بود.

انتهای پیام/