بسیاری از آنها به عنوان داوطلب برای انجام کمکهای بشر دوستانه و از طریق فیسبوک جذب گروه "داعش” می شوند، ولی به محض ورود به سوریه با ازدواج اجباری با یکی از جهادگرایان و کنترل تمام لحظات زندگیشان مواجه می شوند.

سارا، هفده ساله که از مادر فرانسوی و پدر الجزایری است، یکی از آنهاست.

سورین، مادر سارا می گوید: "این کار ربودن روح افراد است. من نمی دانم چه مدت از طریق اینترنت افکارشان را به سارا القا کردند. او مدت زیادی را در اینترنت می گذراند. آنها باید چیزهای مختلفی به او گفته باشند و او را شستشوی مغزی داده باشند تا به این مرحله برسد.”

گرچه او می خواهد که دخترش هر چه زودتر به فرانسه بازگردد ولی از اقدامات احتمالی دولت فرانسه علیه او هم نگران است.

او می افزاید:” در هر حال من خیلی امیدوارم. هر کاری را برای بازگشت دخترم به خانه انجام خواهم داد. اما وقتی هم به خانه برگردد یک مبارزه دومی خواهیم داشت و آن هم حتما با دولت فرانسه خواهد بود. دختر من تروریست؟”

 
فواد، بردار نورا که برای جهاد به سوریه رفته، پس از دیدن چهره خواهرش، بسیار نگران وضعیت او شده و می خواهد هر طور که شده او را به فرانسه بازگرداند.

او می گوید: "من وقتی مطلع شدم که او در چه شرایط بدی به سر می برد، انگیزه بیشتری پیدا کردم تا او را به فرانسه برگردانم. چهره او قبلا از من سفید تر بود ولی این بار که او را دیدم چهره اش از من هم تیره تر شده بود. صورت او ورم کرده بود. او دچار مشکلات روحی شده، بی وقفه گریه می کند و سرش را به دیوار می کوبد.”

بنابر گزارشها، ده درصد از 400 نفری هم که از آلمان برای جهاد به سوریه رفتند، زن هستند.