چرا عرف جامعه ی ما چنین است که اگر بر روی تابلوی بزرگی مثلا عبارت ((بیمارستان یا کتابخانه حضرت آیت الله ا…)) را یخوانند، آن را طبیعی تلقی می کنند ولی اگر بر روی همان تابلو مثلا عبارت ((مجتمع سینمایی وابسته به حوزه علمیه ی…)) را بخوانند، زبان به طنز می گشایند؟