به گزارش نافع به نقل از صبح رزن، رییس جمهوری در مراسم گشایش نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها،سخنانی بر زبان راندند که می تواند دستمایه ی تحلیلهای فراوانی باشد.بخشی از سخنان به این شرح است:

(مگر قابل تحمل است که در کشوری برخی از رسانه‌ها برای همیشه از تنبیه و توقیف و تعطیل و تهدید مصون باشند و یک حاشیه امن امنیتی دائمی برای آنها مقرر شده باشد که نه تنها هر چه می‌خواهند بگویند بلکه گاهی هم به عنوان پلیس مخفی عمل کنند شما از برخی نشریات می فهمید چه کسی دستگیر می شود و کجا تعطیل می شود و آبروی چه کسانی باید برود، بعد هم عده‌ای ادعای انقلابی گری دارند. نشریه و رسانه برای آگاهی مردم است.

انقلابی بودن یعنی چه؟ یعنی اخلاق، مردم ما انقلاب کردند تا اخلاق اسلامی در این کشور حاکم شود، تا موازین اسلام در این کشور معیار باشد، ‌تا خون و آبرو و اموال مردم محفوظ بماند. انقلابی بودن یعنی دروغ نگفتن، یعنی به دیگران تهمت نزدن، یعنی چهره بزرگان این نظام که در انقلاب و دفاع مقدس و سازندگی کشور تلاش کردند، حفظ کردن، انقلابی بودن یعنی به مردم امید دادن، یعنی به مردم اعتماد دادن.

آیا  از پایگاه یک بخش از حکومت به بخش دیگری از حکومت حمله کردن، این شد انقلاب؟ ‌این شد انقلابی گری؟ یک وقتی در برخی نوشته ها، هماهنگی راهبردی بعنوان یک اصل مهم برای وحدت جامعه و حکمرانی سالم را می خواندیم اما حالا گاهی معکوس آن را مشاهده می کنیم.  ناهماهنگی راهبردی بزرگترین خطری است که می تواند یک جامعه و یک کشور را تهدید کند تمام رسانه‌ها در برابر قانون باید یکسان باشند اگر چنین بود ما کشور انقلابی هستیم، انقلاب اسلامی و اگر نبود یعنی داریم علیه یک انقلاب اخلاقی و اسلامی حرکت می‌کنیم.

دستگاه قضایی ما باید مأمن جامعه باشد هر چیزی اشکال داشته باشد اگر نمک سالم باشد می شود جلوی آن را گرفت اما اگر نمک فاسد شود خیلی کار سخت می‌شود. دستگاه قضا پایگاه امن مردم است مردم آن روزی که از همه مأیوس شوند از دولت، ‌روزنامه، حتی عالم، استاد دانشگاه؛ آنجایی که هیچوقت، هیچکس نباید مأیوس شود باب عدل است و در خانه قاضی. قاضی بعنوان مأمن جامعه است بسیار مهم است که جامعه ما احساس امنیت، عدالت و یکسانی را داشته باشد.

اگر عدالت و یکسانی در جامعه برقرار شد آنگاه ما بهتر می‌توانیم از فکر واندیشه‌مان برای آگاهی جامعه بهره‌برداری و استفاده کنیم.)

بله واقعیت دارد اینها سخنان رئیس جمهور ایران است .آن هم در نمایشگاهی که قرار است حداقل برای چند چند روز هم که شده رسانه ها طعم صلح ، دوستی و آرامش را بیابند و دولت دست از هشدا ر و تهدید و  نیش و کنایه به آنها حداقل برای مدتی کوتاه بردارد.

در بین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری خرداد 92 حسن روحانی بیشترین شعار و ژست را برای ایجاد فضایی آزاد برای همه ی رسانه ها نوید داده بود.

وی بیشترین انتقادهعا ، تندترینن و سیاه ترین واژه ها در این خصوص علیه دولت و شخص احمدی نژاد به کار بست و حتی در بسیاری از موارد  نقدهایش نه فقط دولت دهم  بلکه  ساختار نظام و کلیت حاکمیت را به عنوان نظامی که با منتقدین و روزنامه نگاران برخورد سخت میکند نشانه رفت.

اما اینک و پس از دو سال از گذشت از دولت یاردهم که سکاندار آن شخص حسن روحانی است کارنامه ی ای تلخ از برخوردهای قهری آشکار و  نا آشکار توسط دولت در برخورد با رسانه های منتقد بر زمین مانده است.

روحانی هر جا فرصت پیدا کرده است زبان به نیش و کنایه از رسانه های منتقد باز کرده،آنان را با برچسبهای نظیر استفاده کنندگان از بودجه ی عمومی،ارتزاق کنندگان از  محلهای خاص،پایگاه گروه های فشار،یا رسانه های سرکوبگر معرفی کرده است.

در این دوسال بسیارند مواردی که دولت به صورت مخفی و سلیقه ای با احکامی و دستورالعملهای امنیتی مخفی رسانه ها را  از انتشار برخی حقایق در خصوص برخی مسائل منع کرده است.

برخی از رسانه های منتقد دولت که بارها به محاق توقیف رفته اند و برخی دیگر بارها و بارها به بهانه های عجیب و غریب تذکر گرفته یا به دادگاه فراخوانده اند.

این یک واقعیت تلخ است که در دو سال گذشته در عرصه رسانه های کشور روی داده است.

بگذریم از اینکه رسانه های منتقد دولت که اغلب حافظ کیان نظام و رهبری هستند و تمام دلسوزی شان برای اصل انقلاب و اصل نظام مبتنی بر ولایت فقیه و نه جناح و جریان ی خاص است در این دوسال با قطع یارانه و اگهی های دستگاه های دولت مواجه شده اند.

این در حالی است که ریاست محترم جمهور در سخنان امروز خود  با کنایه ای به حمایت از رسانه ای می پردازد که از روزنامه ی هتاک فرانسوی به رسول الله حمایت می کند،

در حالی که رئیس جمهوری محترم اسلامی ایران بر اساس اصول متععدد و مصرح قانون اساسی که  خون بهای صدها هزار شهید و مجاهد است سوگند خورده است تا حافظ دین اسلام و مذهب تشیع باشد نه مدافع نشریه ای لیبرال و توهین کننده به پیامبر اسلام.

این حکایت اما انگار در چند روز گذشته و پس از بازداشت چند تن از روزنامه نگارانی که در سالهای گذشته نیز سوابق متعدد ساختار شکنی علیه نظام اسلامی دارند و از قضا حامی البته دروغین دولت می باشند رنگ و بویی دیگر گرفته است.

روحانی ابتدا در جلسه ی هیأت دولت و سپس امروز ر نمایشگاه مطبوعات با حمله به برخی رسانه ها که آنها را خبر دهنده از دستگیری ها نامید نشان داد که برخورد گزینشی دولت با رسانه ها رویه ای کاملا حساب شده است.نه حاصل خطایی سهوی.

به هر حال به نظر می رسد کسی باید به رئیس جمهور حقودان عزیزمان یادآوری کند اولا ایشان طبق قانون اساسی باید مدافع  آزادی، مجری قانون اساسی و نظام اسلامی  باشند نه اینکه رسانه ها منتقد را هر روز با نوایی بنوازند و از طرف دیگر از دستگیری چند ساختارشکن بیاشوبند.

دوما اگر هم رئیس محترم جمهور نگران تهدید فضای آزادی بیان هستند جای این بحث در تریبونهای عمومی نیست بلکه می توانتند اگر هم نقدی بر این دستگیری ها دارند در جلسات شورای عالی امنیت ملی نظر خود را ابراز کنند تا بیش از این ژست اپوزوسیون نظام به خود نگیرند  و دشمنان قسم خورده ای این مردم و نظام را شعف زده نکنند.

ریس جمهور اعتدالی کشور همچنین از اینکه رسانه های بخشی از حکومت بخش دیگری از حکومت که احتمالا مرادشان دولت است  را مورد حمله قرار دهند انتقاد کرده است که در این زمینه نیز باید گفت :آیا انتقاد و بیان کاستی ها و اشتباهات یک دولت  بر اساس مشخصه ی  نظام ، امام و رهبری حمله نام میگیرد؟؟

حمله ی  دیگر سخنان روحانی اما امروز به سمت قوه ی قضاییه بود.

روحانی در سخنانی که البته قطعا درست نیز هست از قوه ی قضاییه و قاضی به عنوان ملجا و پناهگاه مردم یاد کرده است.

این سخنان در حالی است که تاکنون و پیش از بازداشت این چند نفر در موارد متعدد دیگر نقدی بر دستگاه قضا و چنین سخنانی از زبان روحانی بیرون نیامده بود و این نماینگر این مسئله است که اعتراض روحانی  به این دستگیری ها فقط دستگاه امنیتی را در بر نگرفته و قوه ی قضاییه را نیز مورد نشان قرار داده است.

به نظر می رسید فقط در جمهوری اسلامی است که می توان همزمان مقام رسمی از این نظام داشت و هم با ساختار قانونی کشور  مخالفت کرد و ژست اپوزوسیون گرفت!می توان همزمان هم نان جمهوری اسلامی را خورد  و هم از مخالفین نظام اسلامی حمایت کرد!

بله به نظر می رسد این فقط در جمهوری اسلامی اتفاق می افتد !

انتهای پیام/م