به گزارش نافع به نقل از صبح رزن، در حالی در داخل هفته تربیت بدنی قرار داریم که ورزش در شهرستان رزن نیاز به یک بررسی جدی و اساس دارد و این نوشته سعی دارد نگاهی گذرا و کلی به مشکلات و موضوعات اساسی ورزش در شهرستان رزن داشته باشد.

آنچه که به عنوان مبنای هدف گیری ها در کشور ما ایران اسلامی در تمام زمینه ها پس تصویب چشم انداز 20 ساله و البته پیش از آن از زمان پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری نظام جمهوری اسلامی بر مبنای لگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در تمام زمینه ها محور قرار گرفته است رسیدن به آرمانها و معیارهای دینی و الهی بوده است.

در این چارچوب الگوی ایده آل و متعالی برای ورزش در کشور ما و به تبع کشور شهرستان ما نیز داشتن یک ورزش بر معیار و مبنای اخلاق و به اصطلاح ورزش پهلوانی است.

ورزش در شهرستان رزن نیز در معیار کلی در سطح ورزش پهلوانی و میزان انطباق ورزش شهرستان در دوسطح همگانی و قهرمانی با معیارهای اخلاقی و ورزش پهلوانی باید مورد برسی قرار گیرد.

اما موضوع مهم دیگر این است که برای بررسی ورزش بر اساس معیار پهلوانی ابتدا باید دید که ورزش در دو سطح قهرمانی و همگانی چه وضعیتی در سطح شهرستان دارد.

واقع امر این است که با وجود تمام تلاشهای صورت گرفته در طی سالیان گذشته که جای تقدیر دارد در ورزش شهرستان از سوی مدیریت ورزش و همچنین ورزشکاران و کسب مدالها و مقامهای خوب استانی و کشوری در رشته های مختلف بویژه ورزشهای فردی اما این بخش مهم در زندگی جمعیت بویژه جوان شهرستان رزن، آنطور که باید نتوانسته است حداقل به عنوان یک بستر همگانی و نه حتی قهرمانی حضور داشته باشد.

علت این امر را نیز باید در دو بعد بررسی کرد:

1-بعد ساختاری و 2-بعد رفتاری

یکی از مهمترین مشکلات ورزش کشور و در امتداد آن شهرستان رزن بحث بودجه و مسائل مالی است.شهرستان رزن با وجود داشتن پتاسیل دارا بودن 2 کارخانه ی مهم و تاثیر گذار صنعتی  با درآمد نسبتا خوب در سطح کشور اما نتوانسته است در طی سالیان گذشته از این امکان و توانایی و ظریفیت درزمینه ورزش بهره ببرد.

این در حالی است که در سطح استانهای بزرگتر یا شهرستانهای دیگر شاهد کمک صنایع بزرگ و ملی همچون کارخانه های موجود در سطح شهرستان به رونق ورزش بویژه در سطح همگانی آن هستیم .

پس این انتظار ویژه و غیر قابل اجرایی نیست.

نبود سالنهای چند منظوره در تمام نقاط شهرستان و در هر سه بخش از دیگر مشکلات ساختاری و زیربنایی در ورزش هشرستان است.

برای مثال تنها استخر شهرستان که توانسته است در طی سالیان گذشته بخشی از لحظات جوانان و مردم شهرستان را در بخش ورزش همگانی پر  کند امروز چند ماهی است که به دلیل مشکلات مالی به طور کامل تعطیل است.

سالنهای چند منظوره بانوان ، آقایان و استخرهای دانش آموزی با وجود قولهای مکرر در دولتهای مختلف همچنان نیمه کاره مانده است.

در شرایطی که منابع دولتی توان انجام و به ثمر رساندن این پرژه ها را ندارد آیا نمی توان از منابع بخش خصوصی در اجرای این پروژه ها استفاده کرد؟

استفاده از ظرفیت صنایع بخش خصوص به شرط سرمایه گذاری در این بخش نیز می تواند راهگشا باشد.البته قطعا این پیشنهادات  مشکلات فراوانی در مسیر اجرایی شدن خود دارند.

اما نکته ی دیگر که شاید هزینه زیادی هم نداشته باشد و بتوان فقط با تغییر در شیوه های نگرش و رفتار رضایت ورزشی ها و مردم شهرستان را به دست آورد و تغییری اساسی در نگرش مردم به ورزش ایجاد کند تغییر رفتاری است.

در واقع تغییر در حوزه ی رفتاری ورزش شهرستان.

این تغییر می تواند ورزشکاران چه در سطح ورزش همگانی و چه در سطح قهرمانی را به آینده امیدوار کند.

ضمن قدردانی فراوان از مدیریت سابق ورزش شهرستان باید این را گفت که با تغییر در مدیریت ورزش شهرستان امیدهایی برای تحولی اساسی در مسائل مربوط به ورزش شهرستان ایجاد شده است.

این قطعا به معنای انکار تلاشهای پیشین نیست بلکه به این معناست که ورزش ضعیف شهرستان برای رسیدن به نقطه ی های حتی حداقلی مطولب نیز راهی طولانی دارد و باید منتظر بود و دید که آیا ورزش و نگرش اخلاق مدار و پهلوان پرور  در دو سطح قهرمانی و همگانی ورزش شهرستان را از در حاشیه و انزوا بودن خارج خواهد کرد؟

این یک واقعیت است ورزش شهرستان به تبع کشور بویژه در بخش همگانی در یک انزوا و حاشیه زدگی برای مدیریتهای کلان قرار دارد در حالی که در جایگاه اصلی به هیچ وجه نباید اینطور باشد.

انتهای پیام/م