**
چاپ مطلب
به گزارش نافع، قدم بزن!
سطرهای صحیح جوارح ات چنین می گویند که کتابِ آینده برای توست.
برخیز و همگام با ورزش، همپای نرمش، تمامیِ اندوه های ژولیده روزانه را دور بریز!
یک، دو، سه؛ اینها آهنگ هایی پرطرب است که در زیر و بم آن، تندرستی شکل می گیرد. تن ساخته می شود و روح فرحناک می شود.
یک، دو، سه!
امروز نیز برخاسته ای؛ مثل روزهای گذشته؛ برای خوش کامی و سلامت.
یک، دو، سه؛ سر بالا؛ دست ها باز، برای در آغوش گرفتن بهروزی!
موسیقیِ تحرک، در همه بوستان های شهر جاری است.
همه جا طنین ورزش است. موج سالم جنبش، در جامعه نشاط.
برخاسته ای؛ با عضلاتی از تندرستی برای ستیز با آخرین بازمانده های غم.
برخاسته ای؛ با احوالی از آبیِ آرامش.
همیشه رو به راه ترین واژه ها، در خدمتِ سلامتی است. مشعل فعالیت های هر روزت روشن!
همّت کرده ای و اندوه، شکست خورده ای تیره بخت خواهد بود رو به روی همتت.
تصنیف موزون ورزش
ستایش های آسمانی این خاک، ارزانیِ ورزیدگی تنت!
سبزینگی لحظات درخشندگی و رُستن، وامدار پویایی توست.
تصنیف موزون ورزش، یعنی به کار افتادنِ رویش و خنده؛ به گردش درآمدنِ جوشش و کار.
... و هیچ قصیده ای نغمه پرداز والاییِ سلامتی ات نیست؛ چرا که اندیشه ای سالم در گرو آن است. تویی که با شادترین حرکات، صبحدمِ تفکر و ابتکار را می آفرینی.
محمدکاظم بدرالدین
پایان پیام/م
دیدگاه شما