موی سپید تو، کتاب پربهای تجربه هاست و سینه ات مالامال از آلام زندگی. تو از غصه‌ها، قصه‌های بسیار شنیده‌ای. تو گنج رنج‌های روزگاری و تقویم نانوشته عبرت‌ها. گفته‌های تو روشنی بخش راه زیستنمان و چشمان کم سوی تو، ستاره‌های شبستان زندگی ماست.