در میان کل ادبیات ضدثروت و سرمایه‌داری در ایران، تولید شده از سال‌های دور تاریخ تا همین چند سال اخیر شاید هیچ جمله‌ای به سادگی و کوتاهی «دارندگی و برازندگی» نتواند توجیه‌کننده تجمل در میان ثروتمندان باشد.