به گزارش نافع، روستای «دولت‌آباد» یکی از روستاهای بسیار محروم شهرستان کبودراهنگ است که مردم آن از داشتن حداقل امکانات اولیه مانند راه ارتباطی، آب، برق، گاز، تلفن و هر گونه امکانات بهداشتی مانند حمام و خانه بهداشت و ... محروم هستند.

شاید وقتی از یک روستای بدون آب و برق یاد می‌کنیم ناخودآگاه به یاد روستاهای دورافتاده و دوردست بیفتیم. اما در قسمت شرقی کوه قلی‌آباد و در فاصله‌ای کوتاه از شهر کبودراهنگ روستایی به نام «دولت‌آباد» وجود دارد. این روستا با روستاهای قزلجه حاجیلو، ساری بلاغ و آب‌باریک شهرستان رزن همسایه است.

برای رفتن به این روستا از راه خروجی شرقی روستای قزلجه حاجیلو هیچ تابلو و اسمی از آن وجود ندارد و به سختی می‌توان راه خاکی آن را پیدا کرد. راه خاکی آن باریک و دارای پیچ و خم‌های بسیاری است. هر چند اکثر روستاهای کبودراهنگ محروم هستند، اما این روستا نمادی از مناطق بسیار محروم این شهرستان است و در ذهن انسان عدم توازن و توزیع امکانات را بیشتر تداعی می‌کند. 

با این وجود روستای دولت‌آباد از مناطق خوش آب و هوا با طبیعتی زیبا و چشم نواز و از مناطق مهم کشاورزی و دامداری شهرستان کبودراهنگ است. در فصل بهار و تابستان آب و هوای این روستا معتدل و در فصل پاییز و زمستان سرد و خشک است. دامنه‌های کوه‌ قلی‌آباد که در سمت جنوبی روستا قرار دارد در فصل بهار از گل‌ها و گیاهان خودرو پوشیده شده و زیبایی این منطقه را دو چندان می‌کند.

مردم این روستا به علت نداشتن شورا و دهیار از یک سو و بی‌توجهی مسئولین شهرستانی از سوی دیگر، در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی از داشتن حداقل امکانات اولیه مانند راه ارتباطی، آب، برق، گاز، تلفن و هر گونه امکانات بهداشتی مانند حمام و خانه بهداشت و... محروم ماندند و راهی دیگر نقاط شدند.

اکثر مردم این روستا به ویژه زنان و کودکان مجبورند در زمستان‌ها به شهرهای دیگر مهاجرت کنند و در فصل‌های گرم سال به روستا باز‌گردند. کسانی که در روستا می‌مانند باید با پای پیاده یا با تراکتور مسیر را طی کنند.

مردم این روستا اصالتا از ایل بزرگ شاهسون هستند و به زبان ترکی صحبت می‌کنند. آنها بسیار مهمان‌نواز و خون‌گرم‌اند و از غریبه‌هایی که گذرشان به این روستا بیفتد، پذیرایی می‌کنند.  

در حال حاضر به خاطر عدم ارائه خدمات و مهاجرت اهالی، در این روستا ۸ خانوار با جمعیتی بالغ بر ۳۵ نفر زندگی می‌کنند که شغل اکثر آنها کشاورزی و دامداری است. خانه‌های خشت‌ و گلی‌شان با سیم‌های برق و روشنایی لامپ‌ بیگانه است. راه ارتباطی روستای‌شان خاکی است و دل از آمدن جاده بریده‌اند. اگر در زمستان و فصل بارندگی بیماری به جان یکی از اهالی بیفتد باید ۷ کیلومتر راه را به جان بخرد تا برسد به اولین خانه بهداشت.

از بهداشت و حمام خبری نیست و بیماری‌هایی مانند تب‌مالت در این روستا غوغا می‎کند. آب شرب اهالی از چاه‌های غیر بهداشتی تامین می‌شود. آنها به نبود آب لوله‌کشی عادت کرده و آن را برای‌ خود آرزویی محال می‌دانند.  

در اینجا مسجد و مدرسه‌ای وجود ندارد و بچه‌ها مراحل تحصیلی خود را در شهرهای و روستاهای دیگر طی می‌کنند. با اینکه لوله گاز دو روستای قزلجه حاجیلو و قلی‌آباد از داخل این روستا عبور کرده است، از نعمت گاز خانگی بی‌بهره‌اند. روستا فاقد شبکه‌های ارتباطی مانند تلفن ثابت یا آنتن دهی مناسب تلفن همراه است.

تلخی‌ها و مشکلاتی که در این روستا خودنمایی می‌کند، گاهی با وعده‌هایی که در انتخابات رخ می‌دهد در آستانه تغییرات قرار می‌گیرد، اما پس از انتخابات،  وعده‌ها به دست فراموشی سپرده می‌شود.

به گفته اهالی تنها مسئولی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی پایش را به این روستا گذاشته است، نماینده سابق شهرهای بهار و کبودراهنگ آن هم در بحبوحه انتخابات بوده و از آن موقع تا به حال پای هیچ مسئول دیگری به این روستا نرسیده است. رنجی که با خلف وعده‌های مسئولین برای برطرف کردن مشکلات، همچنان با زندگی مردم عجین شده است.

نبود برق و راه ارتباطی اصلی‌ترین مشکل روستای دولت‌آباد

علی‌اصغر مهدوی یکی از اهالی روستای دولت‌آباد نبود برق و راه ارتباطی را اصلی‌ترین مشکل روستای دولت‌آباد عنوان می‌کند و می‌گوید: بعد از پیروزی انقلاب انتظار داشتیم حداقل امکانات به این روستا هم برسد، اما هنوز هم از داشتن هرگونه امکانات دولتی بی‌بهره هستیم. 

او می‌گوید: در بعضی زمستان‌ها تا سه ‌ماه مسیر روستای ما مسدود می‌ماند و پیگیری‌های ما برای شن‌ریزی سه کیلومتر راه خاکی، راه به جایی نبرده است.

وی با اشاره به اینکه تردد اهالی روستا حتی در فصول گرم سال نیز با مشکل مواجه است، گفت: مردم این روستا انتظار دارند مانند مردم سایر روستاها از راه مناسب برخوردار شوند، و این انتظار زیادی نیست.

مهدوی گفت: اهالی این روستا همچنان فاقد برق هستند و بارها به مسئولان کبودراهنگ مشکلات را منتقل کرده‌ایم ولی می‌گویند اعتباراتی برای این روستا نداریم.

او ادامه داد: ما مردم روستای دولت‌آباد از پتانسیل‌های بالای کشاورزی، دامداری و تولیدی برخوردار هستیم و با حل مشکلات زیربنایی روستای‌مان، زمینه رشد و توسعه در آن فراهم شده و به اقتصاد کشور خدمت بیشتری می‌کنیم.

انتظار مردم روستای دولت‌آباد از مسئولان ارشد استانی

هرچند به نظر می‌رسد روستای دولت‌آباد، راه طولانی برای رسیدن به آبادی به معنای واقعی، در پیش رو دارد. اما مردم این روستا با وجود درد و رنج فراوان و نداشتن امکانات حداقلی، همواره حامی انقلاب اسلامی بوده و هستند. آنها با گله‌مندی از مسئولان شهرستانی می‌گویند: هیچ دولتی در قبل و بعد از انقلاب تاکنون به این روستا توجهی نکرده است به گونه‌ای که انگار چنین روستایی وجود ندارد. 

مردم این روستا می‌خواهند صدایشان به گوش مسئولان ارشد استانی برسد. آنها می‌خواهند به حداقل نیازهایشان توجه شود؛ می‌خواهند کسانی که دستی بر آتش دارند و می‌توانند باری از رنج و درد مردم را کم کند از این روستا بازدید کنند و در جریان مشکلات آن قرار بگیرند.

منبع:فارس

انتهای پیام/